อนิจจา...เธอมีหน้าเป็นอาวุธ งามประดุจดวงจันทร์แจ่มบนฟ้า ผิวหน้าเหมือนผิวดวงจันทร์..โอ้...ขวัญตา ริมฝีปากยังบวมหนาแถมหน้าบาน หูก็กางเหมือนมนุษย์จากต่างดาว จมูกยาวเท้าก็โตโอ้...สวรรค์ ใยปั้นเธอให้เหี่ยวแห้งเหมือนแกล้งกัน ตาก็เหลือกออกอย่างนั้นช่างแย่จริง ฟันที่เหยินกรามที่หนาโหนกแก้มใหญ่ มองทางไหน...ทำร้ายใจเสียทุกสิ่ง หน้าเธอเป็นอาวุธร้ายจริงๆ ใครอยู่ใกล้..เอาปืนยิง...ช่วยผมที ให้ถูกยิงแสกหน้าตายทันใด ยังคงดีกว่าอยู่ใกล้คนหน้านี้ ใครว่ามองคนที่ใจ...ใคร่บอกที ให้หน้าเละ...แต่ใจดี....ก็ไม่เอา อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะ ถ้าแย่จริงๆก็ไม่ไหวเหมือนกัน
10 มิถุนายน 2545 17:21 น. - comment id 54972
หุหุ.........อาไรจาขนาดน้านนนนนนน
10 มิถุนายน 2545 19:20 น. - comment id 55012
5555 แหมช่างเลือกซะจริง
10 มิถุนายน 2545 20:21 น. - comment id 55019
เอิ๊กกกก ๆๆๆ.....แต่น่าสงสารจัง
10 มิถุนายน 2545 20:24 น. - comment id 55022
ระวังน๊า......... เลือกนัก....มักจาได้อย่างนั้น (อย่างในกลอนนั่นแหละ....อะคิอะคิ)
10 มิถุนายน 2545 23:23 น. - comment id 55067
iรู้ได้ไงเนี่ย
11 มิถุนายน 2545 14:02 น. - comment id 55194
ถึงหน้ายับนับแผลแม้ไม่ถ้วน แต่ใจล้วนดียิ่งจริงแน่แท้ ศัลยกรรมก็ทำได้ให้เปลี่ยนแปร แต่ต้องการรู้แน่ใครรักแท้จะดูกัน แค่ทำหน้ายุ่งจะลองใจมั๊ง