สมัยก่อนยังเด็กเล็กเล็กอยู่ยังไม่รู้เรียนไปทำไมเหวยแม่บอกเรียนให้มากไม่ยากเลยฉงนเอยฉงนใจไยให้เรียนเวลาผ่านผันไปได้ประจักษ์เพิ่งตระหนักเรียนไปให้อ่านเขียนพยายามถึงยากก็พากเพียรแม้จะเอียนเบื่อบ้างก็ตั้งตาจนวันนี้ซาบซึ้งตรึงในจิตที่มุ่งคิดพากเพียรเรียนนักหนาแถลงการณ์ที่เห็นเด่นออกมาเรียน...เรียนมา...เพื่อทราบ...ทั่วทั่วกัน.................................สถานะการณ์บ้านเมืองไม่ดี...ขำขำ แก้เครียดจ้า