คนอยู่ป่ายังมีหน้าตามหารักรู้มานักคำอ้อนซ่อนคำขมลานรักร้างเป็นแค่อ้างคนระทมทุกข์ตรอมตรมเพราะใจไร้คนคบอยู่กับไก่ก็รักไก่ให้มากๆอย่ามาอยากรักคนจำจนจบเขารู้หรอกรู้ทันมหรรณพเย็นที่พบลึกร้ายถึงวางวายลานความฝันฝันหาวิมานสรวงเพียงฝันลวงคงไม่ถึงซึ่งที่หมายเพียงคนโง่เท่านั้นอยู่เดียวดายไม่มีใครร่วมตายกับคนเพ้อ๑๕ เมษายน ๕๖