หน้าส่วนตัว
ทำไม คนทำดี กลับมีทุกข์
ทำไม คนอยากสุข ดันขุกเข็ญ
ทำไม แค่เลี้ยงปาก ยังยากเย็น
ทำไม เป็นลูกหนี้ ชั่วชีวา
ทำไม เหน็ดเหนื่อยใจ มิได้พัก
ทำไม อุปสรรค มักสู่หา
ทำไม ต้องเวียนว่าย ในโรคา
ทำไม เบื่อระอา สารพัด
ทำไม ห่วงกังวล จนหงุดหงิด
ทำไม ธุรกิจ หมั่นติดขัด
ทำไม บังคับตน จนเคร่งครัด
ทำไม ความซื่อสัตย์ โดนทัดทาน
ทำไม ยิ่งอยากได้ ยิ่งไม่ได้
ทำไม ไร้สมบัติ-พัสถาน
ทำไม ถูกโยนข้าม ความต้องการ
ทำไม ความสำราญ มิผ่านมา
ทำไม หลงรักเขา เขาไม่รัก
ทำไม ช่างอกหัก บ่อยนักหนา
ทำไม ใครพบเห็น เป็นเย็นชา
ทำไม เจอะเจอหน้า หมายังเมิน
สุนทรวิทย์ 12 พ.ย. 2554 10:27 น. - ID 142539 
1600
2
0
12 พฤศจิกายน 2554 14:17 น. - comment id 1214775
เพราะอะไร น๊อ
12 พฤศจิกายน 2554 14:54 น. - comment id 1214778
นั่นะสิ
12 พฤศจิกายน 2554 17:50 น. - comment id 1214789
..โลกหล้าหฤโหด หรือคนโฉดหลงหฤหรรษ์ ทุกข์สุขคลุกเวียนกัน คือโทษทัณฑ์อวิชชา ยากสุดอยากหลุดพ้น ยังว่ายวนล้นตัณหา โทษพรหมสมสร้างมา หลงเก่งกล้ามาช้านาน กี่ภพกี่ชาติหนอ ถึงจะพอต่อประสาน หลงสุขสนุกสำราญ ถึงทางตันพลันกลัวเกรง เจ็บใจที่ไม่จำ จึงล้มคว่ำคะมำเคว้ง หลงใหลในบทเบ่ง รื่นบรรเลงเพลงโลกีย์ กี่ครั้งยังล้มลุก วนเวียนคลุกทุกข์ไม่หนี ห่วงได้ใคร่อยากมี กิเลสนี้ยากหนีไกล จึงจมห้วงตมหนัก เกินหาญหักหมักไถล ต้นเหตุกิเลสใจ ต้องเวียนว่ายในวังวน ตั้งจิตคิดกบฏ มุ่งแหกกฎกำหนดพ้น ชนะได้ด้วยใจตน คือยอดคน..พ้นอวิชชา ! แจม อาจไม่แจ่ม ..แถมละกันเน๊าะ
12 พฤศจิกายน 2554 18:52 น. - comment id 1214792
อยากแจม อยากแถม แย้มมาเถิด พร้อมเปิด ประตู เชิญสู่หา หยอกล้อ ต่อคำ จำนรรจา ประสา มิตรรัก เพื่อนนักกลอน
13 พฤศจิกายน 2554 23:10 น. - comment id 1214940
ท่านศรีสมภพจมได้ยาวมากคะ ขอคารวะ วันนี้ไม่มีบทกลอนมาฝาก ตาจะหลับลงแล้วคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
