ตาชะแล แก่ชรา อายุเยอะ เดินงกเงอะ บางครั้ง ยังมิไหว สังขารแย่ แพ้พิษ ผิดกับใจ ที่สดใส แสนดี มีคารม ด้วยโรคภัย ไข้เจ็บ มาเหน็บแหนบ เหมือนปวดแสบ ทนทุกข์ มิสุขสม อีกทั้งข้อ แขนขา ซาระบม จะลุกก้ม ลมตี มีอาการ จึงห่างหาย ลายสือ เคยสื่อถ้อย อยากเรียงร้อย แต่แย่ แพ้สังขาร เมื่อหวนคิด ผิดกัน กับวันวาน เคยสืบสาน ขีดลาก ปลายปากกา ด้วยวิญญาณ การกลอน เหมือนหลอนหลอก กระซิบบอก ตอกย้ำ คำกล่าวหา ฤๅแสงไฟ ไม่กรุ่น แล้วคุณตา ทิ้งภาษา สู่ดิน ดั่งสิ้นมนต์ เขาเยียวยา มาก็ พอเบาบ้าง เมื่อไข้สร่าง ทรงกาย ก็ได้ผล ดินสอดำ กำใส่ ในมือตน ขีดเขียนบน กระดาษ วาดวจี อย่างเขาว่า ลาห่าง ทางอักษร คารมกลอน กร่อนหาย มันหน่ายหนี สมองทึบ อึบอับ ขับวลี หากมิดี ตาก็ขออภัย ขรัวตา
คนกรุงศรี 2 ส.ค. 2554 23:01 น. - ID 141267 
1457
0
0
3 สิงหาคม 2554 17:36 น. - comment id 1204810
ไม่เป็นไรถึงแก่แต่ใจสู้ ให้อภัยค่ะแวะมาเยี่ยมค่ะดูแลตัวเองด้วยนะคะ
6 สิงหาคม 2554 16:10 น. - comment id 1205069
ฤๅแสงไฟ ไม่กรุ่น แล้วคุณตา ............. แสงไฟยังกรุ่นๆอยู่เลยคะ อบอุ่น ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
