บางครั้งก็อยากเติมแต่งบทกวีให้มีสีสัน ไม่ใช่มีแต่ความเงียบงัน เหงาเศร้า อยู่อย่างนี้ อยากเขียนถ้อยคำหวานซึ้ง มอบให้เธอคนดี แต่กลับเจ็บปวดทุกที เมื่อรู้ความจริงเป็นเช่นไร ทุกบททุกตอนมีร่องรอยของหยดน้ำตา ทุกสิ่งรอบกายแม้แต่ฟ้าก็หมองหม่น หัวใจเวลานี้คล้ายโดนพายุฝน สาดซัดเสียจนอ่อนแรงแล้วหัวใจ ไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรทั้งนั้น ไม่อยากจดจำว่าเคยรักกันมาก่อนนี้ อยากจะลืมว่ายังคิดถึงเธอทุกนาที ไม่อยากเอาหัวใจที่มีไปผูกพันกับใคร ขออยู่ตามลำพังกับหัวใจดวงเดิม ไม่ต้องรอให้ใครมาเพิ่มเติมอะไรให้ อาจจะเหงาแต่ไม่เคยต้องเสียใจ รักใครไม่ได้...รักตัวเองไว้ก็คงดี
18 เมษายน 2545 20:35 น. - comment id 46099
ความรักคือสิ่งสวยงาม หลายคนต่างไต่ถามหา แต่รักต้องรอคอยเวลา มันจะมาหา เหมือนถึงเวลา สมควร
18 เมษายน 2545 23:43 น. - comment id 46118
รักตัวเองและดูแลตัวเองให้มาก ๆ ดีที่สุดจ้ะ
19 เมษายน 2545 16:15 น. - comment id 46195
มาอ่านแล้วนะ