บางระจัน ตำนานสามัคคี

ศรีสมภพ

บางระจัน !  ตำนานสามัคคี
รำลึกก่อน..ย้อนหลังในครั้งนั้น
พม่าโหมโรมรันประจันหน้า
ทัพใหญ่พร้อมล้อมตี ศรีอยุธยา
ทั่วพาราระส่ำระสาย เลือดไหลริน
พม่าจับขับเข็นข่มเช่นทาส        
ไล่ต้อนกวาดคัดค้นปล้นทรัพย์สิน
เหยียบย่ำใจใคร่ข่มขืนผืนแผ่นดิน
เห็นทีสิ้น ถิ่นสุด.. อยุธยา !
บางระจัน..บ้านสิงห์ไม่นิ่งน้อม  
ทุกคนพร้อมหลอมรวมใจไล่ฟันฆ่า
ทิ้งคมเคียวมือเกี่ยวดาบปราบผู้มา
หักหาญกล้าพม่าสยบ พบคนจริง !
นายแท่นนายอินนายโชตินายเมือง
พร้อมพันเรือง เคืองแค้นแทนคนสิงห์
มึงเป็นใคร ? ทำไมใจร้ายจริง
เด็กผู้หญิง นิ่งเห็นไม่เว้นวาง
กูขอสู้.. อยู่หรือตายไว้ลายชื่อ
ให้เขาลือว่าชาวบ้าน หาญขัดขวาง
กองทัพใหญ่ที่ใครยอมพร้อมเปิดทาง
น้ำน้อยกร่างกล้าดับไฟใจทระนง
 ไอ้ทองเหม็นไอ้ดอก กรอกปืนใหญ่     
ยิงเข้าไปให้มันรู้กูประสงค์
ข้ามศพกู ผู้พร้อมยอมปลดปลง
ให้เลือดไทยไหลหลั่งลง..ชโลมดิน
มาคำนึง..ถึงสมัยในวันนี้              
ว่าความรักสามัคคี มีหรือสิ้น ?
ไม่สืบสาน ต้านหรือต่อ ก่อหรือกิน ?
ทั่วธานินทร์ จึงสิ้นสุข ลุกเป็นไฟ !
แย่งกันใหญ่ ขายขี้หน้าบ้าดีเดือด
ไม่มีเลือด บางระจัน อันยิ่งใหญ่
แบ่งพวก แบ่งกลุ่ม รุมทำร้าย
น่าอับอาย ผู้วายชนม์  คน..บางระจัน !