ชัยชนะ! ของผู้แพ้

ศรีสมภพ

ชัยชนะ ! ของ..ผู้แพ้
  
..ซากกองสุม คลุ้มคลั่ง หลังเรื่องยุ่ง
 สาบกลิ่นคลุ้ง  ควันชัง หลังเผาผลาญ
เสียงสวดส่ง ปลงผู้สิ้น สืบวิญญาณ                                                               
ร่ำไห้กัน กลั้นสะอื้น ฝืนบรรเทา
 ข้างสองฟาก ซากเคยอยู่ ของผู้แพ้
เหลือเพียงแค่ แลร้าง ความว่างเปล่า
บ้านร่วมอยู่ อู่อิงอุ่น นอนหนุนเกล้า
ถูกสองเรา เผาผลาญ คืนผ่านมา
   
ไฟโกรธา.. ถาโถม โหมน้องพี่
กลบความดี ที่เรา เฝ้าก่อกล้า                                                                      
เกาะเกี่ยวก้อย คอยช่วยกัน ฝ่าฟันมา                                                         
สร้างหลังคา คลุมดิน ถิ่นแม่พ่อ  
    ไฟโลภหลง ปลงปลด หมดสายเยื่อ
ไม่มีเหลือ เชื้อตระกูล คุณเคยก่อ
เป็นศัตรู ไม่รู้ตัว กลัวไม่พอ
   ซ้ำเติมต่อ พ่อแม่ยั้ง ไม่ฟังกัน                                
ช่างน่าเศร้า.. ต่างเผาบ้าน อนันต์อนาถ                                                         
เข้าฟันฟาด ประกาศศึก ฮึกเหิมลั่น                                                            
เลือดพี่น้อง ผองเผ่า เราขาดกัน !                                                                  
ต่อนี้นั้น บ้านจะพัง ช่างหัวใคร    
  รวมเพื่อนกล้า ถาโถม โรมรันสู้
ถ้ากูอยู่ มึงอย่าอยู่ จงรู้ไว้
เร็วพวกเรา ! เผาเข้าไป ให้วอดวาย
เอาให้ตาย ต้องชนะ  ฉะพวกมัน !
เห็นกองซาก ยากกอบกู้..จะอยู่อย่างไร ?                                                     
เหลือเศษไฟ ไหม้ดำ ช้ำโศกศัลย์                                                                   
ฝั่งฟากสอง พี่น้องจ้อง มองตากัน                                                                     
ร่ำรำพัน ฝันหรือจริง นิ่งงงงวย
ใครชนะ.. หรือ ใครแพ้.. ก็แค่นี้
หลงตนดี หลงตัวไป ใครจะช่วย
บ้านมอดไหม้ ใครหลายคน ก็มอดม้วย
หวังใครช่วย ร่วมด้วยกัน เผาบ้านเอง