ยามมีสุขรุกเร้าเราระรื่น พอเป็นอื่นสาสมให้ข่มเหง ผ่านร้อนหนาวคาวหวาน..แค่นั้นเอง เพลงบรรเลงเคลื่อนคล้อยยิ่ง"น้อยใจ" อย่าทบทวนดวลกลอนให้ซ่อนโศก ด้วยเป็นโรคซึมเศร้าอย่าเข้าใกล้ มันระแวงแฝงชื่นสะอื้นใน อยู่ห่างไกลกันแล้วยังแว่วมา ยามโดดเดี่ยวเหลียวหาไม่มาเห็น คำซ่อนเร้นบาดลึกนึกถึงหน้า ขอเว้นช่วงล่วงเกินปิดวาจา คำว่าลายังน้อย...ยากร้อยเรียง โรคชอบเจ็บเก็บก่อนนอนสะอื้น เพลงหยิบยื่นตอกย้ำต้องทำเลี่ยง หวานระบมขมระบายไว้ในเตียง ขอแค่เพียงได้อ่านเขียนผ่านกลอน
28 กันยายน 2553 19:21 น. - comment id 1159131
สวัสดีครับคุณบูม แต่ผมรู้จักคุณนะครับ คุณเป็นคนเก่งครับ
28 กันยายน 2553 20:24 น. - comment id 1159148
ตบมือให้ดังๆๆๆๆๆ
28 กันยายน 2553 22:55 น. - comment id 1159166
ขอบคุณท่านอินสวนชวนระห้อย ใยชมข้อยบ่อยจริง..หญิงอิจฉา ขอบคุณท่านweenie ทำลีลา ปรบมือมาได้จังหวะ..อยากจะรำ .......... รำวงสักรอบไหมคะ? .......
29 กันยายน 2553 20:52 น. - comment id 1159236
ก็อยากรู้...แต่ไม่อยากถาม
30 กันยายน 2553 03:59 น. - comment id 1159260
ถามได้ครับ ติ๊กต็อก ติ๊กต็อก ๆ ๆ ๆ ให้เวลาครับ.... ถาม 5 ตอบ 10 ครับ แล้วร้องว่า...พอแล้ว ๆ ๆ ๆ ไม่ต้องบอกแล้วววว..เบื่ออออออ..ฟังงงงงงงง .......................
30 กันยายน 2553 21:40 น. - comment id 1159517
บังเอิญแวะผ่านมา คล้ายกับว่าเรารู้จักกัน
21 ตุลาคม 2553 20:00 น. - comment id 1163167
เหมือนรู้จักกันบ้างในปางก่อน จึงใจอ่อนรับรัก...สลักหลัง แล้วทุกอย่างกลับมาว่าน่าชัง จะจริงจังสักหน่อย...เจ็บบ่อยเกิน ...................... ว่าไปเรื่อย
8 ธันวาคม 2553 14:00 น. - comment id 1172109
เมื่อความรัก..ถึงคราต้องเลิกรา เมื่อศัทรธา..ความรักนั้นหมดสิ้น เมื่อเธอกลาย..เป็นคนที่ไรแผนดิน เธอจะสิ้นใจ..ตายวายชีวา