อยากทิ้งข้อความให้อ่านมากมายแต่ไม่กล้า ทำได้เพียงแวะมามองหน้าวันละหลายสิบหน ฝากสามสี่ข้อความน้อยไปแต่ก็เกรงใจใครหลายคน มากกว่านี้เดี๋ยวอาจโดนนินทา หาว่าเลี่ยนไป อีกอย่างไม่รู้เธอจะแวะมาอ่านบ้างหรือป่าว ใจจริงมีเรื่องราวมากมายอยากถามไถ่ เป็นไงบ้างตอนนี้เป็นอยู่สบายดีไหม ทุกคนทางบ้านเป็นอย่างไรอยากรู้บ้างจัง ก็รู้ว่าไม่เกี่ยวด้วยแต่ก็อยากได้คำตอบ เผื่อคนเคียงรอบถามถึงจะได้บอกให้เขาฟัง เพื่อนในนี้ก็เยอะขอเถอะบอกมาเลยดัง ดัง ฉันจะได้สมหวังรับรู้ความเป็นไปของเธอ บทกวีนี้แวะมาถามไถ่ความเป็นอยู่ เพียงอยากรับรู้ทุกเรื่องราวที่เธอได้พบเจอ พร้อมกับมองหน้ากระพริบตาให้กับรูปของเธอ บวกความคิดถึงที่มีเสมอยามจากไป ปล. คิดถึงนะ..เด็กโง่
17 กันยายน 2552 13:56 น. - comment id 1039624
เธอคงรับรู้นะคะ
17 กันยายน 2552 15:25 น. - comment id 1039677
ูู^_^
17 กันยายน 2552 17:38 น. - comment id 1039786
ตอนนี้หากบางใครได้อ่าน เค้าคง รู้ตัวแล้วนะคะ
18 กันยายน 2552 12:59 น. - comment id 1040038
งั้นให้คนที่อ่านทุกคนเลยละกัน นะครับ