วันฉันขอเล่านิทาน...เรื่องของกบตัวหนึ่ง.... ฉันกบน้อยไม่เก่งกลอนภาษาสวย ไม่สลวยในสำเนียงเสียงภาษา เพียงชอบแต่งกลอนไปตามธรรมดา แต่งไปตามจินตนาจะพาไป ไม่ได้เก่งแต่งแต้มกลอนให้สวยหรู เพียงงูงูปลาปลาเท่าที่ได้ แต่ในงูในปลาก็ใส่ใจ แต่งต่อไปด้วยใจรักอักษรา จากปากกามากดคีย์ก็สนุก มีความสุขยามได้เล่นกับภาษา แม้ไม่ใช่กบดาวเด่น superstar แม้จะบ้าแต่ชัดเจนในเส้นทาง ฉันไม่ใด้บ้าวิชาตำราสูง ไม่อวดตัวเป็นนกยูงรำแพนหาง ไม่ยกตนข่มงานใครสักพยางค์ ไม่เคยกร่างเที่ยวดูถูกงานของใคร ความคิดต่างความเห็นเป็นเรื่องปกติ เหมือนกันสิเป็นเรื่องแปลกเกินหาไหน ล้านใจคิดล้านใจเห็นต่างกันไป การเมืองไซร้มีหลากสีในสังคม ในสังคมบ้านกลอนไทยก็ประจักษ์ บ้างความรักบ้างความเศร้าผสานผสม บ้างก็แต่งตามความคิดจิตนิยม บ้างสะท้อนสังคมว่ากันไป แต่อย่าให้ความต่างในความคิด สำคัญผิดเทียบเก่งกลอนคงไม่ไหว แต่งกลอนเก่งดังเทวาแล้วอย่างไร เกี่ยวกันไหมกับความคิดเห็นที่ต่างกัน พระพยอมเคยสอนสั่งแต่ก่อนนี้ ยังเป็นที่ยอมรับกันทั่วสารขันฑ์ "โกรธคือโง่โมโหคือบ้า"ยังพูดกัน ใช่แดกดันณ.ตอนนั้นท่านเป็นกลาง แล้วก็เจอคนๆหนึ่งมา Mix มั่ว เจอคนชั่วโง่บ้าที่เห็นต่าง "เออ...นี่แนะไอ้บ้าไบ้ไม่เห็นทาง แต่งกลอนห่วยมั่วพยางค์ห่วยเสียจริง" แล้วแต่งแต้มคำภาษาด้วยพิโรธ เอาความโกรธเชื้อเชิญผีมาเข้าสิง ทะนงตัวคิดว่าเจ๋งจึงตามยิง แม้ยอมทิ้งสละสิ้นแล้วเรียงนาม คนเขาเอือมเบื่อแล้วล่ะเจ้าโคถึก ก็ยังนึกว่าตัวเจ๋งจนคนขาม เหตุและผลทิ้งเอาไว้แต่ตัวตาม ด้วยคำถามหวังพิชิตอยากได้ชัย ใช้โกรธาบ้าบิ่นดังคนโง่ แล้วอวดโชว์จนคนรู้ในความเขลา ใช้โมหะทิ่มแทงอย่างมัวเมา จนคนเขาเอือมแล้วอยากลาไกล --------------------- (บทส่งท้าย) ฉันเป็นเพียงกบบ้ากลอนเพียงตัวหนึ่ง ในหนองบึงบ่อนี้ที่กว้างใหญ่ จะเห็นเหมือนหรือเห็นต่างว่ากันไป โคถึกไซร้ปล่อยโง่บ้าตามใจมัน แล้ววันนี้เจ้ากบน้อย darkness_hero ก็ได้เรียนรู้..มากขึ้น ขอบคุณเพื่อนนักกลอนเหล่ากวีในหนองน้ำthai_poemสำหรับกำลังใจแก่กบน้อย และที่สำคัญที่สุดขอขอบคุณโคถึกสำหรับประสพการณ์ที่แสนดีครับ ด้วยจิตคารวะ darkness_hero
Darkness_Hero 14 พ.ค. 2552 16:11 น. - ID 125881 
2060
15
0
14 พฤษภาคม 2552 16:14 น. - comment id 984558
ที่ 1
14 พฤษภาคม 2552 16:14 น. - comment id 984559
ที่ 1 ก่องจ้า อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง
14 พฤษภาคม 2552 16:15 น. - comment id 984560
แง มัวแต่อารัมภบท เซงเลย
14 พฤษภาคม 2552 16:15 น. - comment id 984561
ชนะ สะใจวุ้ยอีกครั้งที่ 3 เมค แพ้ หุหุ
14 พฤษภาคม 2552 16:22 น. - comment id 984569
แค้นนี้ 10 ปียังไม่สาย วุ๊ย วันนี้ทำไมฟามไวมันลดน้อย ถอยลงฟระ
14 พฤษภาคม 2552 16:24 น. - comment id 984571
กบตัวน้อยตัวนิด ร้องอ๊บ อ๊บ ในท้องนา เห็นไฟส่องเข้ามา กระโดดหาอย่างไวไว จับมาทอดกระเทียมดีกร่า คิก คิก
14 พฤษภาคม 2552 16:32 น. - comment id 984573
เปลือกนอกห่อเนื้อในมิให้เห็น เปลือกหุ่มเนื้อในเป็นเนื้อแท้ เปลือกนอกงามสดใสไม่ผันแปร เนื้อแท้ในก็ใสใคร่พิจารณา เพาะบ่มจิตสงัดจัดระเบียบ ใครหยามเหยียดรับรู้อย่ากังขา นิ่งสงบพบสุขมิคาดครา จงนำพาจิตใจให้เบิกบาน มีแต่ความสุขสมหวังนะค่ะ คุณDarkness_Hero
14 พฤษภาคม 2552 16:33 น. - comment id 984574
จะกลับบ้านแล้วเด้อ ได้ที่เท่าไหร่ก็เอาแล้ว...
14 พฤษภาคม 2552 18:47 น. - comment id 984659
บทกลอนกานท์คืองานผ่านการแต่ง เพื่อแสดงแฝงนัยจากใจฝัน จะผ่องถ่ายอย่างไรไม่ว่ากัน ใครแบ่งชั้นวรรรณะอย่าประวิง
14 พฤษภาคม 2552 19:10 น. - comment id 984686
น่ารักกบน้อย มิใช่คนเขียนเน้อ..อิอิอะล้อเล่น
14 พฤษภาคม 2552 20:36 น. - comment id 984804
ผมก็เป็นกบน้อย อยู่ในรอยโคโง่เง่า ได้แต่ส่งเสียงเพียงเบา กลัวคนเขามาว่าให้น่าอาย จึงเป็นได้เพียงกบน้อยในรอยโค . มาเป็นกบ เป็นเพื่อนกัน ครับ
15 พฤษภาคม 2552 10:21 น. - comment id 985018
นายแต่งกลอนของนายไป ใครเขาจะไปว่า นายไปดูสิ ในเวปเน้ย เป็นร้อยๆๆกลอนมีใครเขาไปแตะ...เราก็ไม่แตะ นายบอกสิว่าเพราะอะไร.... ความเห็นต่าง ใช่ เห็นกันได้ แต่พ่อแม่ปู่ย่าตายายเราสอนว่าต้องมีพื้นฐานอยู่บนความจริงแล้วพ่อแม่ปู่ย่าตายายนายล่ะสอนแบบไหน...เหมือนเราไหม ใครเป็นโคถึก นายรู้ด้วนรึ ใช้อะไรวัดน่ะ เราไม่กล้าพูดนะ ถามนายคำหนึ่งและตอบเราด้ วยว่า เราถามนายนายเคยตอบเราไหม มีแต่หลบไปหลบมาอย่างนี้เรียกว่าใครเป็นโคถึ ก...บอกให้นะ แต่งอย่างนายน่ะเป็นได้แค่คนเขียนกลอนได้ และเขาไม่เรียกว่ากลอนด้วย แค่คำคล้องจองกันเท่านั้น พยากรณ์ได้เลยว่านายไม่เจริญหรอก....ขอบอก
15 พฤษภาคม 2552 14:10 น. - comment id 985116
คนเราต่างมุมมอง ต่างความคิด เราเป็นตัวของเราดีที่สุด เท่าที่เราคิดว่าทำดีที่สุดแล้วค่ะ
15 พฤษภาคม 2552 16:14 น. - comment id 985242
อืม! ใจเย็นๆนะคะ
15 พฤษภาคม 2552 21:20 น. - comment id 985417
กบแกร่ไม่อาจเรียนต่อไปแล้ว มัวมาวว ลืมหมดเลย เงินทอง ยศฐาบรรดาศักดิ ลาภยศ สรรเสริญ เสรือกมาหลงดงแชท ไม่กินไม่นอน...แต่สุขจัง ได้หลั่งสารโง่ออกมา
16 พฤษภาคม 2552 03:41 น. - comment id 985562
To ยาแก้ปวด อ่านะ... เป็นอะไรกับที่1มากหรือเปล่าเนี่ย + กรำ..จะกินเลยหรือนี่
16 พฤษภาคม 2552 03:41 น. - comment id 985563
To เฌอมาลย์ เอาน่าๆ ครั้งหน้ายังมีครับ.. สู้ๆ
16 พฤษภาคม 2552 03:41 น. - comment id 985564
To ดอกบัว ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ และกำลังใจครับ
16 พฤษภาคม 2552 03:42 น. - comment id 985565
To มณีจันทร์ 2 คนนั้น...มันเอาไปหมดแล้วพี่
16 พฤษภาคม 2552 03:42 น. - comment id 985566
To แมวเหลือง ไม่ประวิงชนชั้นวรรณะ ไม่รู้จะเก่งกาจไปถึงขั้นไหน ผมก็แต่งสนุกๆค่อยๆไป ไม่ว่าใครแบ่งชั้น...ก็ช่างมัน
16 พฤษภาคม 2552 03:42 น. - comment id 985567
To คนกุล ได้เพื่อนกบแล้ว..ระวังโดนยาแก้ปวดจับไปเจี๊ยะนะครับ
16 พฤษภาคม 2552 03:42 น. - comment id 985569
To whitelily ครับ..ผมก็ว่าอย่างนั้น....
16 พฤษภาคม 2552 03:43 น. - comment id 985570
To นรศิริ ยอมรับครับว่ามีบ้างที่เดือดปุดๆเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่ก็จะใจเย็นเสียมากกว่า ผมมันเน้นไปทางคิดมากครับ
16 พฤษภาคม 2552 03:43 น. - comment id 985571
To . แหม... ผมนอนน้อย..เป้นเรื่องธรรมดาไปแล้ววววววว สงสัยสารเต็มตัวเลย T T
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
