ชายผู้แหลกเหลว..............

อีกาไร้รัก

...วันหนึ่งกลับถึงบ้าน
โอ้นงครางหายไปไหน
ไม่เหลือแม้ห่วงใย
ไม่มีแม้เยื่อใยในอดีต
...บ้านอันหลังใหญ่
ดูเปลี่ยนไปในวันนี้
ไม่มีแม้พาที
ไม่มีที่  ความอบอุ่น
...อยู่ๆเธอจากไป
คิดหรือไม่ น่าอดสู
ไม่มีแม้เหลียวดู
ไม่มีคู่คลอเคลียกัน
...จะโทษแต่เธอก็ไม่ผิด
คนที่สิ้นคิดระยำคือฉัน
เสพสุราได้ทุกวัน
การพนันก็ไม่เคยขาด
...เคยมีเธอคอยเคียงคู่
แต่วันนี้ดูเงียบเหงา
ไม่มีแม้คำว่าเรา
ช่างโง่เขลา หนอตัวกู
...อยากจะขอโทษเธอทุกสิ่ง
ยอมรับความผิดในทุกอย่าง
อยากมีเธออยู่เคียงข้าง
ฉันไม่ได้ขอมากไปใช่ไหม
...โปรดกลับมาเถอะ ที่รัก
พี่ผิดนัก เป็นปาบหนา
ที่ทำตัวไม่มีค่า
จนเธอเอือมระอา ทุกสิ้นวัน
...เพิ่งจะสำนึกตอนเมื่อสาย
ตอนเมื่อกลายเป้นคนว้าเหว่
ดูเป้นคนกะเร้เท่
เป้นเป๋ ไปไม่ถูก
...ถ้าเธอนั้นได้กลับมา
พี่สัญญายอมรับผิด
จะไม่คิดทำเหลวเเหลกที่ผ่านมา
ปละอยากจะบอกเธอให้รู้.................................................รักเธอหมดหมดหัวใจ.....................................................................by อีกา