อยู่เหมือนตายทั้งเป็นเช่นวันนี้ คือวันที่ไร้เธอเคียงข้างฉัน ลมหายใจต่อชีวิตไปวันวัน เมื่อความฝันหายไปกับใจเธอ มองผู้คนผ่านไปมาหารู้สึก ไร้สำนึกไร้สำเนียงเสียงพร่ำเพ้อ ไร้ความหวังไร้พลังสิ่งพบเจอ ได้แต่เหม่อมองทางอย่างร้าวราน สภาพคนไร้ใจใครจะสวย อ่อนระทวยด้วยพิษรัก ที่หักหาญ ร่างไร้ใจเหลือแต่เพียงดวงวิญญาณ มีสุสานน้ำตาพาเศร้าใจ หากวันหนึ่งเธอผ่านมาจะได้เห็น ร่างที่ตายทั้งเป็นเจ็บแค่ไหน นั่งโศกเศร้าเหงามากขาดเยื่อใย ช่วยบอกหน่อยได้ไหมใจร้ายเกิน ปล่อยให้ร่างฉันเป็นอุทาหรณ์ นั่งเขียนกลอนเล่าถึงความห่างเหิน ซากน้ำตาซากหัวใจที่ยับเยิน เป็นส่วนเกินของรักหายตายทั้งเป็น
2705
8
0
7 เมษายน 2552 16:36 น. - comment id 971462
คุณพิมจ๋า อย่าให้เป็นแบบนี้เลยนะคะ ไม่ดีๆ กลัว
7 เมษายน 2552 16:36 น. - comment id 971463
ยัง ยัง ฉานน ยังไม่ตาย. อิอิ ร้องเพลงให้ฟังค่ะคุณพิมจังคนจ๋วย เห็นดอกโสนแล้วอยากทานน้ำพริกจัง
7 เมษายน 2552 17:11 น. - comment id 971476
เศร้าจริง ๆ เลยล่ะครับ
7 เมษายน 2552 17:19 น. - comment id 971477
นี่คงเป็นเพราะรัก เข้ามาหักหาญหัวใจ รักแล้วเธอจากไกล ทิ้งให้ใครเขายับเยิน นี่คงเป็นเพราะรัก สุดจะหักจิต คิดเขิน อยากบอกรักเหลือเกิน แต่สะเทิ้นสะเทือนใจ สวัสดีครับ คุณพิมญดา กลอนเพราะ แต่โศก เนาะ
7 เมษายน 2552 17:25 น. - comment id 971481
นั่งลงกลอน..แก้กลุ้มเนอะ :)
7 เมษายน 2552 17:34 น. - comment id 971483
สวัสดีตอนเย็น (กู๊ต อิเวรหนี่) ถึงเป็นผียังดีที่มีรัก ก็รู้จักใจหวานซ่านหวามไหว ดีกว่าคนตายด้านไร้หัวใจ ไม่มีใครมาให้รักเลยสักทีเอ็นดูน้อ เหลือแต่กระดูก
7 เมษายน 2552 19:30 น. - comment id 971513
ภาพน่ากลัวจังเลยอ่ะพิมจัง เหลือเพียงร่างร้างใจไร้รู้สึก ที่ตกผลึกคือน้ำตาปวดปร่านัก ............. แต่งต่อบ่ได้ กลัวเป็นดังภาพ อิอิ
7 เมษายน 2552 19:36 น. - comment id 971520
พี่อินสวนชอบข้อความข้างม้านั่งนะครับ นี่คือตัวอย่างของคนที่มีเงื่อนไขในการ เลือกคนรักมากเกินไปใช่ไหมครับ ..เปล่านะครับไม่ได้ว่าใคร... แต่หลักฐานมันยืนยันไงครับ
7 เมษายน 2552 19:53 น. - comment id 971531
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เดี๋ยวพร่งนี้เช้าจะมาเยี่ยมน้องสาวสุดสวยใหม่ ขอตัวไปทำภารกิจก่อนค่ะเดี๋ยวจะดึกเกิน
7 เมษายน 2552 20:37 น. - comment id 971553
อนิจฺจา วต สงฺขารา...
7 เมษายน 2552 21:13 น. - comment id 971566
ความรู้สึกเดียวกันค่ะ..... ฉันมองผ่านม่านน้ำตาพร่างพราย เหมือนหัวใจถูกทำร้าย รักที่ผิดหวังบางครั้งมันช่างโหดร้าย ...เหมือนดังตายทั้งเป็น บางส่วนจากเพลงประกอบละคร "สุสานคนเป็น"
8 เมษายน 2552 00:00 น. - comment id 971598
คุณพิมครับ ผมมาเยี่ยมคุณ คิดถึงคุณเสมอ
8 เมษายน 2552 07:25 น. - comment id 971624
หวัดดีจร้า...คุงพิม....ไม่ได้นะคับ...ปล่อยใจผูกพัน...ถึงกับเอ่ยกับใจว่าจะรอพบ...ไม่พบชาตินี้...ก็ชาติหน้า...หรือ...ชาติไหนๆ...ต่อไปทุกชาติ.... เกิดไม่เจอ...ไม่พบ...ขึ้นมาล่ะก้อ....โสดอมตะ...กันพอดี...นะคับ....(ผอมด้วย...มีทุกข์แบบสวยก็ได้นี่....) ไปกิงข้าว กันดีก่า...นะ....คุงน้อง....อิอิ
8 เมษายน 2552 11:19 น. - comment id 971688
Waiting for the Perfect man ...อิอิ. Yes! you can. But suffer!....นิด ๆ ไหวปะ... Are you sure?..อิอิ.. ..แบบว่า
8 เมษายน 2552 11:26 น. - comment id 971694
อึมม์ คิดถึงหนังอีกแระเรื่อง สุสานภูเตศวร..ยอมตายแล้วรอคนรัก ตั้งหลายร้อยปีในที่สุดก้อไม่สมหวัง รอเปล่าจริงๆ
8 เมษายน 2552 11:42 น. - comment id 971702
ภาพน่าสงสารจริงๆๆด้วย
8 เมษายน 2552 12:14 น. - comment id 971723
โอย in love ขนาดนั้นเลยน้องฉาน ร้อนจังอยากกินน้ำแข็งใส แต่ขี้เกีจออกไปซื้อ
8 เมษายน 2552 12:33 น. - comment id 971732
เอ่ .............. คนคนนั้นต้องใจร้ายชัวร์ ..... หนาย ๆ ๆ ๆๆๆ ๆ คนหนายอ่ะคะ เดี๋ยวนู๋เอมจะปายถามให้ว่าไม ปล่อยให้ความห่างเหินทำให้นู๋พิมเศร้า ....
8 เมษายน 2552 14:27 น. - comment id 971764
อย่ารอเลยค่ะ.. หารักใหม่ดีกว่าค่ะ...หาคนที่เค้ารักเรา อย่าไปหวังรอกับคนที่เรารัก เพราะเค้าอาจไม่รักเราก็ได้ค่ะ ..สู้ๆๆ
8 เมษายน 2552 15:19 น. - comment id 971791
สวัสดีค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ
8 เมษายน 2552 17:33 น. - comment id 971878
นู๋พิมขอบพระคุณคอมเม้นทุกท่านนะคะ แบบว่า..(ขอยืมคุณจะไม่เด็ดมาใช้ก่อน)อยู่ตอบคอมเม้นคนเดียวกัวอะคะ..แหะๆๆมองภาพไปเหลียวหน้าหลังนั่งอยู่ห้องทำงานคนเดียวก็กลัวน๊าๆๆเอาเป้นว่ากลอนนี้เม้นเหมารวมนะเจ้าค่ะ..อิอิ
8 เมษายน 2552 19:01 น. - comment id 971898
ก็เขารอผู้ชายที่ดีเลิศหาได้ที่ไหนอ่า แต่งกลอนเพราะนะ
8 เมษายน 2552 21:02 น. - comment id 971950
9 เมษายน 2552 12:46 น. - comment id 972136
พิมจ๋า คนเราบางครั้งก็ยอมอยู่อย่างตายตั้งเป็น โดยการพยามยามหลอกตัวเองว่าเค้ายังรัก ยังมีเยื่อใย
6 ตุลาคม 2552 14:59 น. - comment id 1048037
ความจริง-ความคิด-ความฝัน-คนละเรื่องเลยรีบๆไปเกิดใหม่เพื่อจะได้เจอเขาเร็วขึ้นนิยาย
26 มิถุนายน 2553 21:43 น. - comment id 1141437
หน้าส่วนตัว
ได้เข้ามาอ่าน ครั้งแรก เหมือนที่ รดาเป็นตายทั้งเป็น เหมือนกัน แต่ ชีวิตเรายังมีพ่อ แม่ ที่รัก คะ รดา ร้องไห้ ทุกวัน ทุกวันนี้ยังไม่เลิก ที่จะร้องไห้ แต่ ก็ เข้าใจชีวิต เขา อาจจะมีเหตุ ผล เขา ที่ ต้องจาก เราไป
ดูแลตัวเองนะคะ
รดา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
