เป็นไรไหมที่ใจเธอเผลอลืมบ่อย ทิ้งคนคอยข้างหลังคลั่งห่วงหา เป็นไรไหมที่ใจเจ็บเหน็บชินชา ต้องก้มหน้าก่นช้ำซ้ำเดียวดาย เป็นไรไหมที่ใจฉันนั้นมิแกร่ง เริ่มโรยแรงระอาล้าแพ้พ่าย เป็นไรไหมที่ใจเธอเผลอกลับกลาย และสุดท้ายต้องระทมซมซานมา เป็นไรไหมไม่รักเธอกลัวเก้อเขิน จึงหมางเมินเดินจากไปไร้ห่วงหา เป็นไรไหมใคร่ออกปากฝากคำลา ก่อนร้างราจากไกลไม่พบพาน.
14 มีนาคม 2552 16:47 น. - comment id 962993
กลอนน้องเป็นแบบวัยใส ๆพี่อ่านแล้ว รู้สึกว่าพี่คงแก่กว่าน้องหลายปี
14 มีนาคม 2552 20:00 น. - comment id 963077
15 มีนาคม 2552 07:58 น. - comment id 963200
แหมคุณเทพธิดาอเวจี...เม้นท์จนหนูนางฟ้าเขินนะคะ
15 มีนาคม 2552 08:00 น. - comment id 963201
จ้าคุณเฌอมาลย์
16 มีนาคม 2552 10:23 น. - comment id 963681
สวัสดีค่ะ ไม่เป็นไรหรอกคะ เรื่องของความรู้สึก มันเป็นไปตามธรรมชาติค่ะ กำหนดหรือคาดการณ์ไว้ล่วงหน้าไม่ได้