แรกแรกเฝ้าเอาใจอยู่ไม่สร่าง ไม่ยอมห่างเหินไปไกลตาเห็น ชี้นกนั่นคือไม้ในประเด็น ก็ว่าเป็นไม้นั่นมิผันแปร เห็นเป็ดบอกว่าไก่ ก็ไม่ขัด เห็นสลัดว่าซ่าหริ่ม ยิ้มใช่แน่ เห็นนกฮูก รับว่า จ้า..นกแล ทุกสิ่งแหม ยามรัก หวานนักเชียว นานนานเข้ารักเปลี้ย เข้าเกียร์ถอย แค่นิดหน่อยก็พาทำตาเขียว ชี้นกนั่นคือไม้..ไม่กลมเกลียว ทำฉุนเฉียวตอบพลัน..นั่นคือนก เห็นเป็ดบอกว่าไก่..ไม่..บอกปัด เห็นสลัดว่าซ่าหริ่ม..ด่าทิ่มอก เห็นนกฮูกว่านกแล..แหมนรก ยามชังยกข้ออ้าง อย่างไม่แคร์ โลกความรักมักเป็นไปเช่นนี้ ยามรักมีใจรักประจักษ์แน่ ยามชังกลับติเตียนใจเปลี่ยนแปร โธ่เอ๋ยแดคนไยไม่แน่นอน.
ไม้เก็ด 18 มี.ค. 2545 23:02 น. - ID 12266 
809
0
0
19 มีนาคม 2545 23:05 น. - comment id 41442
555...เห็นด้วยเลยจ้า....วันนี้กลอนหลายอารมณ์จังนะ แต่ก็ชอบค่ะ หายไปนานคิดถึงกลอนพี่ไม้เก็ดนะคะ @^_^@
21 มีนาคม 2545 15:24 น. - comment id 41792
ประสบการณ์อันโชคโชน น่าสนใจดีค่ะ
21 มีนาคม 2545 22:24 น. - comment id 41856
ขอบคุณ mono ที่คิดถึงกลอนของไม้เก็ดอยู่ จุ๊กกรู ๆ ๆ ๆ ขอบคุณฟาเหลือล้นที่สนใจประสบการณ์อันโชกโชนของไม้เก็ด และขอบคุณ(ล่วงหน้า) ทุกคนที่แวะวนมาอ่านจ้าาา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
