เมื่อหมดรักผลักไสไม่สื่อสาร ฉันก็คร้านไถ่ถามถึงความหมาย เมื่อใยเยื่อเนื้อรักจักแคลนคลาย มิวุ่นวายวอแวตอแยเธอ ฉันก็มีเลือดเนื้อเยื่อความคิด รู้รักสิทธิ์ของใจไว้เสมอ ไม่ตามตื๊อดื้อรั้นฝันละเมอ เพียรเสนอใจสนองคล้องผูกพัน ใจอาจเจ็บเหน็บหนาวปวดร้าวบ้าง พบอ้างว้างว้าเหว่เร่คว้างขวัญ คงต้องใช้ใยเวลารักษากัน คนอย่างฉันนั้นทำได้อีกไม่นาน ลบลืมจำจดชื่อคือลืมสิ้น ลืมลมลิ้นลวงหลอกกรอกคำหวาน ลืมหน้าคนฉลฉ้อก่อร้าวราน ก้าวพ้นผ่านเธอไปหมดไยดี.
15 มกราคม 2552 21:47 น. - comment id 936620
อะแน่นอน คงอีกไม่นานเหมือนกัน สู้ๆๆๆ ขอเวลาพักใจซักพัก
15 มกราคม 2552 23:00 น. - comment id 936692
จ้าคุณAlto2 ไม่นานก็ลืม
16 มกราคม 2552 10:21 น. - comment id 936784
... ขอตบมือดังดังดั่งลูกเสือ สู้ตัดเยื่อขาดใยใจเข้มแข็ง ยอมแตกหักรักนี้มิเปลี่ยนแปลง ช่างใจแกร่งจริงหนอละออเนียง
16 มกราคม 2552 11:32 น. - comment id 936827
เมื่อไม่รักไม่สนไม่ทนเจ็บ และไม่เก็บรักไว้ให้ใจหมอง เดินจากไปไปซะอย่าหันมอง เลิกจับจองเมื่อไม่รักฉันไม่แคร์ รีบเดินไปออกไปจากตรงนี้ ที่ที่มีคนเดิมเคยแยแส นับจากนี้ต่อไปจะไม่แล ก็สุดแท้แต่ชีวิตของตัวเธอ ไม่เป็นไรลืมง่ายง่ายชายแบบนี้ ที่เคยมีอาจเพราะใจพลั้งเผลอ คงเป็นเพราะเหงาใจในวันเจอ จึงเบลอเบลอรักไปใช่จริงจัง ไม่นานหรอกลืมได้ไม่ต้องห่วง เจ็บในทรวงไม่ตายไม่ต้องฝัง กายยังอยู่แม้ใจจะบิ่นพัง ทุกทุกอย่างจะคิดแค่ฝันไป
17 มกราคม 2552 09:55 น. - comment id 937056
ขอบคุณค่ะคุณฝากฝัน
17 มกราคม 2552 09:57 น. - comment id 937058
ใช่ค่ะคุณkrajokngao