เหงาเหลือเกินเกินใจเก็บงำได้ เหนือความในใจป้องปัดตัดคิดถึง อยู่ตรงไหนดวงใจไม่คำนึง ยังคิดถึงนึ่งนุชสุดบูชา นานเนิ่นนานปานใดใจรับรู้ มิใช่ชู้ทางใจต้องโหยหา แต่เป็นรักเป็นดวงใจเป็นแก้วตา ส่องนำพาให้ชีวิตตลอดมา ใยห่างเหิรเมินหมางกันอย่างนี้ ใกล้เหมือนมีภูเขาทะเลกั้น หมดรักหมดใยสายสัมพันธ์ ขอแค่นั้นเป็นเพื่อนเป็นมิตรก็พอ
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ 2 ม.ค. 2552 02:54 น. - ID 121886 
1709
1
0
2 มกราคม 2552 19:47 น. - comment id 931484
เป็นบทกลอนที่อบอุ่นจังเลยค่ะ
6 มกราคม 2552 17:18 น. - comment id 932463
ความเหงาฆาตกรร้ายทำร้ายความคิด ของทุกคน อย่าปล่อยตัวเองให้เหงานะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
