มีแต่คนกล่าวหาเหล่าหนุ่มสาว ว่ามัวหลงมอมเมากับแสงสี ได้แต่สุขสนุกสนานกันเปรมปรีย์ ชาติบัดสีชิบหายไม่สนใจ ผู้ใหญ่เอ๋ยผู้มีวิสัยทัศน์ โปรดรู้จักการมองชีวิตใหม่ ที่เป็นอยู่เช่นนี้ดีเท่าไหร่ หรือจะให้กู่ก้องร้องตะโกน เดินขบวนสวนสนามไม่เข้าเรียน ได้แต่เพียรอุดมการณ์ที่โลดโผน ยอมพลีร่างขวางลูกปืนยืนกระโจน มาเสี่ยงโดนทิ้งชีวิตที่มีมา มันโบราณนานเนาแล้วนะครับ ให้ย้อนกลับไปใหม่คงจะบ้า โลกวันนี้ก็ยากเย็นเหลือคณา แล้วมาหาว่าเราไม่ได้ความ เศรษฐกิจซับซ้อนก่อนเคยเห็น ที่มันเป็นเช่นนี้เพราะใครถาม สร้างอะไรให้เราได้เดินตาม จะได้ข้ามผ่านพ้นแสนยากเย็น ค่าครองชีพสูงลิบแพงชิบหาย จะอดตายกันแล้วดูก็เห็น วิถีทางต่างไปอย่างที่เป็น ใช่โลกนี้จะมีเว้นเช่นทุกวัน งานมีสิบจบเป็นร้อยใครคอยได้ เดินลอยชายไม่มีหรอกครับท่าน ใครได้งานนั่นล่ะคนสำคัญ เล็กใหญ่นั่นไม่ฝันแค่มีกิน โลกตอนนี้ใช่จากผู้ใหญ่หรือ จะมาถือโทษเด็กผิดมหันต์ สังคมใช่เกิดได้เพียงชั่ววัน อยู่ที่คนจะสร้างสรรค์ด้วยกันไป ไม่ใช่แค่ผู้ใหญ่หรือเด็กน้อย ที่จะคอยสร้างให้ชาติเติบใหญ่ ทุกคนต้องร่วมกันด้วยหัวใจ ชาตินิยมสร้างได้ถ้าคำนึง...
เจรนัย 13 ต.ค. 2551 23:17 น. - ID 119534 
1179
0
0
20 พฤศจิกายน 2551 17:07 น. - comment id 915957
ว้าววววววววว แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ความหมายดี ชอบค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
