หน้าส่วนตัว
แดนเขาที่กางกั้น ใช่จะกันสองดินแดน
น้องพี่มีล้านแสน ผู้ทุกข์ยากลำบากใจ
แผ่นดินเขายึดครอง แต่สมองเป้นของไผ
ของเฮาใช่ของใคร เฮาใช่ควายตะพายพา
พี่น้องเหนืออีศาณ เฮาสิทานยืนสองขา
สร้างสมอุดมา จากต้นหญ้าที่เกรียงไกร
หยั่งรากลงฝังลึก โดยสำนึกจากเชื้อไข้
สืบสานตำนานไพร ประดับค่าให้ป่าดง
เขาย่ำเขาเหยียบว่า ไอ้คนป่าผู้ลาหลง
เพียงเงินกูหว่านลง ก็หมอบราบมือกราบตีน
พี่น้องมีศักดิ์ศรี เงินไม่ชี้ใช่ขาดศีล
สองเท้าอาจก้าวปีน เจ้าคนกล้าชาวนาเอย
เงินตราอาจหายาก ความกล้าหากใครเปิดเผย
แผ่นดินไม่กว้างเลย หากเฮากล้าข้ามปราการ
หมู่เฮาผู้ทุกข์ยาก ความลำบากเฮาเคยผ่าน
ต้องเข้มให้เต็มงาน เพื่อสืบสานความเป็นไทย
ตัวเฮาเคยเห็นทุกข์ ทั้งเห็นสุขอันสุกใส
แล้วยังเห็นน้ำใจ อันงามล้ำเกินคำคม
คนยากมากไมตรี บ่มเสรีที่ศรีสม
ใช่ปั้นฝันลมลม ด้วยเขารักในศักดิ์ศรี
เฮาชาวดอย 13 มิ.ย. 2551 12:05 น. - ID 115996 
1216
3
0
13 มิถุนายน 2551 12:28 น. - comment id 861328
อ้าวมีเบอร์โทรกลับด้วยครับ โทรไปดีมั้ยนี่ ไม่เอาครับผมคุยโทรศัพท์ไม่เก่ง เคยเป็นโรคเกลียดเสียงโรศัพท์มาแล้ว ร่ายยาวเลยลืมเรื่องกลอนเลย เนื้อหาดีครับสู้ๆพี่น้องจาวเหนือ อิสาน ขอแจมตวยคนเน้อ
13 มิถุนายน 2551 13:25 น. - comment id 861370
ศักดิ์ศรี เป็นสิ่งเดียวที่แม้แต่คนที่รวยล้นฟ้าก็เอาไปจากเราไม่ได้ค่ะ...เนาะ
13 มิถุนายน 2551 16:47 น. - comment id 861534
มาเป้นกำลังใจให้ครับ... ไม่ว่าภาคไหนดินแดนไหน.. พี่น้องชาวไทยคือกัน....
13 มิถุนายน 2551 20:42 น. - comment id 861631
แด่ น้องจุ๋นจุ่น
ว่างๆจะโทรไปคุยด้วยนะ
พี่สงสัย
สร้างสมอุดมาม
ใช สร้างสมอุดมา หรือปล่า
14 มิถุนายน 2551 10:39 น. - comment id 861835
น้องจุ่น พี่พุดจะเมล์เรื่องใส่ภาพให้น้องนะคะ งานงามมาก กวีอิสานเลยนะคะ เขียนได้งดงามมากค่ะ รักน้องนะคะ พี่พุด
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
