เสียใจนะที่....ยิ่งทำดีก็ยิ่งเหมือนเฉือนเนื้อตัวเอง
วรรธนภิโยกุล
พูดไปใครเค้าจะเชื่อ
ก็เมื่อยังมีไฟมาใส่ความอยู่แบบนี้
คิดๆแล้วมันเสียใจจังยังเสียหายอยู่ทุกที
ไม่เห็นว่าใครจะมีท่าทีที่เชื่อเรา
ยอมรับว่าแก่นแก้วกระเดกกระโดก
แต่ไม่เคยมัวเมาในโลกแห่งความฝัน
กล้าที่จะนั่งยันยืนยัน
ว่าฉันไม่ได้เป็นคนแบบนั้นจริงๆ
เฮ้อ! กลุ้มใจจัง
ที่พวกปากหอยปากปูยังระรานอยู่แบบนี้
ใครต่อใครต่างพากันมองว่าเราไม่ดี
แต่ใครกันจะรู้ความที่จริงมีเป็นเช่นไร
เข้าใจอยู่..อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ
ไม่เจ็บแสบเหมือนเอามีดมากรีดเฉือน
เช่นคนใจมารพาลเรื่องดีให้ร้ายป้ายบิดเบือน
แต่ทนไม่ได้เหมือนใจถูกเชือดเฉือนด้วยคำคน
ต่อหน้าเราเค้าทำทีไมตรีมิตร
ลับหลังคิดจ้องจะอิจฉา
มุสาหาป้ายสีเราต่างๆพรรณนา
จนทุกคนเค้าเห็นว่าเป็นจริงทุกสิ่งอัน