๑ ๏ มือหยาบผิวย่นกร้าน......................ไกวเปล กล่อมว่าอย่าโยเย..............................อย่าร้อง เอ เอ้ เห่ลมเพ..................................พัดโบก พัดโศกสร่างสิ้นป้อง...........................ปกเจ้าจอมขวัญ ๚ ๒ ๏ นัยนาพร่าฟั่นฝ้า............................ฟางเฟือน หมองหม่นมืดมัวเหมือน....................หมอกกั้น จ้องขจัดหมัดแมลงเยือน....................ยุงไต่ ปัดไล่ใดใกล้บั้น................................บั่นล้างเลือนหาย ๚ ๓ ๏ เสียงเห่เสียงกล่อมเอื้อน.................เอิงเอย นอนก่อนนอนหลับเลย......................ลูกแก้ว ดิ้นไยไม่เสบย..................................สะบัดผ่าว ร้อนฤา ไข้จับกุมกายแล้ว..............................รุ่มร้อนร้าวหรือ ๚ ๔ ๏ ข้าวหุงปรุงรสล้ำ.............................ลองกิน พืชผักปักตามดิน..............................ดาษพื้น น้ำใสใส่ขันริน.................................รองดื่ม ในป่านาน้ำชื้น.................................ชุ่มเลี้ยงชอุ่มเขียว ๚ ๕ - โตเล่นหาง ๏ เสมือนมนต์กลเล่ห์เย้....................ยึดกุม ลืมไร่ไปรุมสุม..................................เสี่ยงร้าย หน่ายนาบ่าชุมนุม.............................เนืองแน่น มุ่งสู่เมืองหมายคล้าย.........................คลั่งไคล้ไหลหลง ๚ ๖ ๏ ทิ้งนาทิ้งไร่ร้าง...............................ลืมหลง ทิ้งย่าทิ้งปู่ปลง...................................ปลีกลี้ ทิ้งลูกปล่อยทิ้งลง...............................หรือนั่น ทิ้งค่าคนป่นปี้...................................แปลกแท้แปรไฉน ๚ ๗ ๏ แม่เจ้าคืนถิ่นครั้ง..........................คราวหนาว กลับถิ่นกลิ่นคาวฉาว.........................โฉ่คลุ้ง ครรภ์เจ้าเร่าร้าวราว.........................ลาญแหลก คลอดเสร็จเล็ดพุ่งฟุ้ง.........................ฟ่องฟ้าเวหาหาย ๚ ๘ - นาคบริพันธ์ ๏ หลานยายเราอยู่สู้...........................สืบตน สืบต่อต้านทุรน..................................ทุเรศร้อน ทุเรศรุกขุกขมทน..............................ทุกข์ท่วม ทุกข์ถั่งประดังซ้อน.............................ซัดคล้ายคลื่นโถม ๚ ๙ - วัวพันหลัก ๏ เจ้าเป็นเช่นดั่งแม้น.........................มุกมณี มณีที่แม่เจ้าพลี...................................แผ่ให้ ให้ยายยึดฝากผี...................................เผาศพ ศพเน่าไม่เปล่าไร้................................ร่างสิ้นดินถม ๚ ๑๐ ๏ จะถนอมจะกล่อมเกลี้ยง...................เกลาใจ รู้จักรักพงไพร....................................แผ่นหล้า เกิดดงไม่หลงไกล...............................กลายถิ่น กลายเผ่าเฝ้าฝันคว้า...........................ไขว่ค้นจนหลง ๚๛
26 กุมภาพันธ์ 2545 21:03 น. - comment id 37463
หมอจ๋า คำที่ใช้เรียกสิ่งที่เหนือกว่า สุดยอดเนี่ย มันคำอะไรจ๊ะ จะเอามาเรียกโคลงบทนี้ น่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2545 21:15 น. - comment id 37469
ตามมาอ่านค่ะ...คุณหมอ เหนือสุดยอดจริงๆ ^_^
26 กุมภาพันธ์ 2545 21:48 น. - comment id 37478
ยกนี้วให้เลยค่ะสุดยอด
26 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น. - comment id 37489
สุดยอดยกกำลัง 2 ครับ
27 กุมภาพันธ์ 2545 00:27 น. - comment id 37498
ชอบจังเลย..
27 กุมภาพันธ์ 2545 02:21 น. - comment id 37520
ยอดเยี่ยมยุทธกวีไทยโพเอมเพื่อชีวีเพื่อชีวิตไงคะ ด้วยรักและศรัทธาเสมอมาค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2545 03:03 น. - comment id 37525
สุดบรรยายเลยจ้า
27 กุมภาพันธ์ 2545 21:20 น. - comment id 37667
โตเล่นหางนี่คืออะไรเหรอครับ
27 กุมภาพันธ์ 2545 22:22 น. - comment id 37674
โตเล่นหาง นาคบริพันธ์ และวัวพันหลักเป็นชื่อกลบทครับ โตเล่นหาง ... บังคับสัมผัสสระคำที่ ๔ กับ ๕ และสัมผัสอักษรคำที่ ๕ กับ ๖ นาคบริพันธ์ ..บังคับซ้ำสองคำท้ายวรรค กับสองคำต้นวรรคถัดไป โดยคำแรกซ้ำคำ คำที่สองซ้ำอักษร
27 กุมภาพันธ์ 2545 22:23 น. - comment id 37676
ส่วน วัวพันหลัก .... บังคับซ้ำคำท้ายวรรค กับคำแรกของวรรคถัดไป ครับผม ...
28 กุมภาพันธ์ 2545 02:31 น. - comment id 37725
สุดยอดเลยคะ เหนือคำบรรยายอย่างที่ทุกคนว่าเลยค่ะ