ลำนำรวงข้าว (ธรรมชาติทุ่ง)

ปืนไม้อ่อน

ปลายข้าวว่อน ร่อนโรย โปรยเลี้ยงไก่
กุ๊กกุ๊กให้ ได้ยิน ไม่กินแหนง
 แม่เรียกลูก ดึงลาก จากเถาแตง
ต่างออกแรง วิ่งโร่ ตัวโตนำ
อาหารอร่อย มื้อนั้น สำคัญอยู่
ตัวเมียผู้ จิกกิน เกือบอิ่มหนำ
ไม่ต้องหา ยื้อแย่ง แข่งกระทำ
มันจดจำ เสียงกุ๊ก ลุกเร็วไว
ปลายข้าวกิน เพียงกึ่ง ครึ่งกระเพาะ 
แม่ย่างเหยาะ เลี่ยงออก ไม่บอกไข
หากินน้ำ คำน้อย ค่อยจากไป
ลูกไก่ไม่ ต้องถาม วิ่งตามกัน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    20 กุมภาพันธ์ 2551 16:10 น. - comment id 825399

    ที่บ้านเลี้ยงไก่ค่ะ เคยเห็นภาพแบบนี้
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน