ก็มิใช่แก้วตายอดยาใจ ก็มิใช่คนสำคัญหมั่นตระหนัก ก็มิใช่บุษบายุพาพักตร์ อย่าทึกทักวาดหวังพังนะเธอ ฉันคือฉันคนนี้ที่แข็งกร้าว มากเรื่องราวคาวใจให้ก่นเพ้อ เศษเสี้ยวของความดีมิเจอะเจอ อย่าไผลเผลอบอกรักจักขอบใจ ก็มิใช่แก้วตายอดยาหยี ฉันคนนี้รั้นดื้อสื่อตาใส ทั้งพูดจากวนเมืองเฟื่องกว่าใคร มิยอมให้ใครข่มเหงยากเกรงกลัว ใช่ทะลึ่งตึงตังดังวะเหวย มิเคยเอ่ยจ้วงจาบหยาบชวนหัว ชาตินักเลงหยิ่งในศักดิ์รักชื่อตัว อย่าเหมายั่วหยามใจเดี๋ยวได้อาย.
12 ตุลาคม 2550 17:45 น. - comment id 770194
ถึงเป็นคน ที่แกร่ง ดูแข็งกร้าว มากเรื่องราว ก็ช่าง ไม่ว่าเธอ เศษเสี้ยวของ ความดี พี่ยังเจอ อย่าไปเผลอ บอกรักใคร อีกล่ะเธอ
12 ตุลาคม 2550 20:29 น. - comment id 770275
เป็นตัวเรา เขาไม่อาจจะเข้าใจ อยากให้เป็นดั่งใจที่ปราถนา แต่ฉันคงไม่ใช่ คนนั้นที่เธอจะเข้ามาเปลี่ยน ถึงความเป็นมา บอกแล้วไงว่า....เป็นตัวตนของฉันเอง สวัสดีค่ะพี่สลักพิณ สบายดีนะค่ะ คิดถึงจัง นอนหลับฝันดีน่ะค่ะ ล้นใจแวะมาทักทายจ้า
12 ตุลาคม 2550 20:32 น. - comment id 770277
ยืนหยัดความเป็นตัวเราเช่นเคยดีมากๆค่ะ
12 ตุลาคม 2550 20:53 น. - comment id 770296
ทั้งแกร่งทั้งดุเลยนะน้อง
12 ตุลาคม 2550 22:04 น. - comment id 770347
ใช่ ถูกต้อง ดีมาก ...เกิดเป็นหญิงต้องหยี่งในศักด์ศรี...
13 ตุลาคม 2550 08:09 น. - comment id 770439
อิอิ...เป็นงั้นไปพี่ชายก่องกิกสบายดีจ้าหนูล้นใจจ๋า...ถึงแม้ว่าจะอึดอัดไม่ได้ออกไปนอกบ้าน...ถูกคุมเข้มเพราะสถานการณ์....แป๋วเลย...ถ้าไม่ไปทำงาน...ขอบคุณค่ะคุณมณีจันทร์ที่สนับสนุนนางฟ้าค่ะน้องป่าวดุค่ะคุณพี่คนบนเกาะ...อิอิ..ก้อแค่มาดเนี๊ยบเฉียบขาดไงคะงั้นเรามาจับมือกันนะคะพี่นกยูง