ช่างเผลอได้นะใจไม่เคยเชื่อ ช่างร้ายเหลือเผลอใจใฝ่ถลำ ทั้งดึงดื้อยื้อหลงใหลไปกระทำ เจ็บชอกช้ำซ้ำซ้ำทำเป็นลืม สมน้ำหน้านะใจที่ไหวอ่อน ผุพังกร่อนกล้าแกร่งแสร้งด่ำดื่ม เวทนาหน้าโง่ผูกโบยืม เขียนใจปลื้มลืมคำเซ่อคือเผลอรัก เผลอใจรักหักใจลืมไม่ได้ ช่างกระไรไม่จดจำคำอกหัก ถูกเพลิงพิษฤทธิ์สวาทบาดคมนัก จนเจ็บหนักเจียนตายก็หลายครา ก็หน้าโง่งี่เง่าเขลานักนี่ ในวันนี้ก็มิคร้ามหนามเสน่หา ยังเผลอรักปักเผลอใจไม่ร้างรา สมน้ำหน้านะใจไม่รักดี.
12 ตุลาคม 2550 18:05 น. - comment id 770204
12 ตุลาคม 2550 22:00 น. - comment id 770342
เฌอเป็นโรคหัวใจมักง่ายอ่ะ
13 ตุลาคม 2550 07:31 น. - comment id 770436
คนหลายใจช่วยไม่ได้ สมน้ำหน้านะใจ ต้องตัดใจ แต่พี่นกยูงใจเดียวนา
13 ตุลาคม 2550 08:03 น. - comment id 770437
ว้าวพี่ชายก่องกิกได้ไงคะคุณเฌอมาลย์ดีค่ะใจเดียวน่ารักออกค่ะพี่นกยูง