@..น้ำตาริน สิ้นรักเล่ห์ เสน่หา เขานำพา รักจากพราก หนีหาย ปล่อยน้องช้ำ สะอื้น คืนแม่อาย โธ่..ป้อจาย เมืองใต้ ใยใจดำ @..สาวแม่อาย สะอื้น ขมขื่นนัก ชายที่รัก มาหลอก ให้ชอกช้ำ ข้าเจ้าร้อง ร้องให้ ใจระกำ เพราะหลงเชื่อ นำคำ กำป้อจาย @..หลงหื้อใจ มอบกาย แล้วหายจาก ความลำบาก เกิดขึ้นมา น่าใจหาย ลูกน้อยน้อย ก่อกำเนิด เกิดในกาย นั่งร่ำให้ ลูกป้อจาย ใจรวนเร @..เปิ้นคงเห็น ข้าเจ้าเป็น ขนมหวาน รักบ่นาน พอเริ่มจาง ก็หันเห เป็นจะใด หรือเปิ้นเป็น ผีทะเล ขึ้นมาเห่ กล่อมสาว ร้าวฤทัย @.อยู่อย่างไร้ ตัวตน หมองหม่นนัก คนที่รัก เหินห่างกาย เขาผลักใส มาวันนี้ ความเศร้าโศก ตกข้างใน ขอชดใช้ เลือดนางหลั่ง จางลงดิน @..เสียงสะอื้น สาวแม่อาย หายจากโลก ความเศร้าโศก อาบหน้า น้ำตาริน ปิ๊กคืนถิ่น ฟ้อนรำดาบ สาวดาวนิล ถึงคราวสิ้น ยกดาบเชือด เลือดเต็มคอ...@
20 สิงหาคม 2550 13:50 น. - comment id 741080
ลืมปัอจายจาวใต้ได้ไหมน้อง พี่รับรองจะดูแลแม้หม่นหมอง จะปกป้องดูแลแม่เนื้อทอง ขอเพียงน้อง...ยินดี..พี่เต็มใจ
20 สิงหาคม 2550 14:09 น. - comment id 741113
แม่อายสายสะอื้น โอดครวญ ร้าวร่ำอุราจวน ขาดสิ้น รักลวงหน่วงอกชวน ช้ำชอก คำหลอกกลอกกลิ้งลิ้น จึ่งไห้ตรอมตรมฯ
20 สิงหาคม 2550 14:11 น. - comment id 741117
โน้น แม่อายสะอื้น งั้นแถวนี้ก็ต้องแม่สายสะอื้นแล้วค่ะ อิอิ ล้อเล่นค่ะ แวะมาปลอบใจคนขี้แย และแวะมาบอกว่าคิดถึงค่ะ
20 สิงหาคม 2550 14:34 น. - comment id 741141
คุณพิมจางงงง ป้อจายขี้จุ๊เหรอคะ...แหมครายจายร้ายกะ คุณพิมจางของศรรกราน้อ....เด๋วเชือดหัวจาย ปายทำลาบเลยนี่ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
20 สิงหาคม 2550 14:40 น. - comment id 741146
แถวบ้านหญิงรพีมีแม่น้ำสะแกกรังค่ะ... งานหน้าคงต้องลง "สะแกกรังสะอื้น" บ้างหละ แม่สอดสะอื้น แม่อายสะอื้น แม่สายสะอื้น สะแกกรังสะอื้น...เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ยะ....แต่งกลอนเพราะอีกแล้วค่ะคุณพิมญดา.. อย่าเศร้านานนะคะ..แต่งกลอนบทนี้จบตาช้ำแย่เลยมั้งคะ..อย่าร้องไห้มากนะคะ เป็นห่วงจากใจจริงค่ะ..รู้นะแอบร้องไห้อยู่น่ะ..
20 สิงหาคม 2550 14:51 น. - comment id 741162
เสียงสะอื้น คลื่นน้ำตา เข้าถาโถม เขาเชยชม แล้วหลีกลี้ เขาหนีหาย สะอื้นไห้ ใจเจียนขาด เจ็บจนตาย แค้นป้อจาย ลืมง่ายๆ รักยากจริง เหมียวววววว
20 สิงหาคม 2550 15:10 น. - comment id 741187
เศร้าจังเลย...แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสงสารๆๆๆๆจนน้ำตาท่วมจอเลย
20 สิงหาคม 2550 15:38 น. - comment id 741224
สงสารสาวเหนือจัง..คนใต้บางคนก็ดีๆมีถมไปค่ะ....
20 สิงหาคม 2550 16:13 น. - comment id 741267
ไม่ชอบแม่อายสะอื้น ทำไมสาวเหนือต้อง ซื่อๆ เซ่อๆ ซ่าๆ หรือไม่ก็ดัดจริตขนาดนั้น ไม่ยุติธรรมเลย
20 สิงหาคม 2550 16:17 น. - comment id 741274
เคยดูหนังกลางแปลง แม่อายสะอื้นสมัย เพชรานู้นแน่ะ.... จำได้ลางเลือนมาก เพราะยังเด็กมาก เป่าจินจงมาทำเป็นละคร ก็น่าดู เพลงเพราะมาก ฝีมือสุทธิพงษ์ วัฒนจัง ดูหนัง ฟังเพลงแล้ว ก็ให้รู้สึกอยากไปเห็นแม่อาย สักครั้ง....
20 สิงหาคม 2550 17:43 น. - comment id 741313
เศร้าอีกแล้วน้องพิม พี่ขอให้เจอความหวานเร็วๆ นะค่ะพี่จารออ่านกลอนหวานๆค่ะ
20 สิงหาคม 2550 18:12 น. - comment id 741327
น้องพิมจังจ๋า ที่ผ่านไป คราวนั้น รู้ว่าหนัก คนไร้รักไร้ใจ มาสร้างฝัน แต่นี้ไป จงลืม ความจาบัลย์ โดยทุกวัน สวดมนต์ เพื่อทำใจ ขอให้น้องพิม จงโชคดีนะคะ
20 สิงหาคม 2550 18:18 น. - comment id 741329
ผู้ใดมาทำน่องพิมจังของอ้ายนี่ เฮาจะปิ๊ดให้บ่ล่ำบ่เหลือแต้ๆเลยก๊ะ มาม่วนกันเต๊อะ บ่มีไผฮักก็บ่ต้องสนเน๊อะ
20 สิงหาคม 2550 18:28 น. - comment id 741354
จำได้ว่าตอนนั้นติดมาก ๆ เลยดูตลอด ชีวิตจริงคนเรามันเศร้ากว่าในละคร อีก..เป็นกำลังใจให้ค่ะ ทุกคนอาจต้อง รับบทบาทต่างกัน ขอแค่อย่าท้อทุก อย่างย่อมดีขึ้นมาเอง..เป็นกำลังใจให้ค่ะ
20 สิงหาคม 2550 21:20 น. - comment id 741447
สวัสดีจ๊ะ แวะมาทักทายจ๊ะ เรื่องนี้คนติดเยอะนะ แต่ไม่ได้ดู มันหนักไป...สบายดีนะค่ะ
20 สิงหาคม 2550 22:08 น. - comment id 741480
ดีเจ้าคะ คุงพี่อินสวน ตามนางไม้มาบ้านนี้หรอคะ..อิอิ อย่าลืมฝันถึงนางไม้ละคะ ดีเจ้าคุงปลายตะวันเจ้า กลอนเพราะจ๊าดนักเจ้า นับวันก็เก่งขึ้นเน้อเจ้า จะใดสอนพิมจังเน้อเจ้า..อิอิ ดูแลตัวเองต้วยเจ้า...เด๋วบ่มีที่เก็บตัง แม่อายบ้านพิมจังเองเจ้า ดีเจ้าคุณเพียงแพรว เป็นคนแม่สายก่าเจ้า อยู่แถวไหนเจ้า สาวแม่สายงามแต้ๆๆเจ้า ได้ยินว่ามีตำนานแม่สายสะอื้น ต้วยเจ้า..ยังบ่ใดอ่านเลยเจ้า..เอาไว้ อ่านแล้วพิมจังแต่งแม่สาย สะอื้นต่อดีกว่า.. ดีเจ้าคุงศรรก นิยายชีวิตตำนานของสาวเหนือนะคะ เพลงเพราะตำนานเศร้า ของสาวเหนือชีวิตรักรัดทดนะคะ สุดท้ายก็ปลิดชีวิตตัวเอง ดีเจ้าคุณครูรพี ทำไมเดาถูกละคะ แต่งไปร้องให้ไป เพลงเศร้าฟังเพลงด้วย ขอบคุณคะ..ที่เป้นห่วงเป็ฯใย บางทีชีวิตคนเราอาจจะเป็น มากกว่าละครนะคะ เพราะชีวิตจริงหาข้อสรุปของ ชีวิตไม่ได้เป็นฉากเป็นตอนแมวแต้มจ๋า..วันนี้กลอนน้อง โดนใจพี่พิมจังเลย..ร้องอีกแย้ว เสียงสะอื้นจะดังพอให้ฟ้าเบื้องบนรู้ว่าผู้หญิง คนนี้เจ็บปวดใจเหลือเกิน ดีจ้านางฟ้า วันนี้วันหยุดดีใจที่เห้นนางฟ้า ในบ้านกลอน เศร้าคะเหมือนคนเขียน ไม่รู้สิคะยิ่งเขียนยิ่งเศร้า หรือต้องเลิกเขียนจะดีไหมเนี่ย ดีเจ้าคะคุณกุหลาบขาว ชีวิตคนนะคะยิงกว่าละครเสียอีก ความจำเป็นความเข้าใจการดำรงชีวิต ความไม่รู้จักพอ นำผู้คนไปสู่จุดจบเศร้าๆ เหมือนละครแม่อายสะอื้นเจ้าคะ ดีเจ้าคะคุณเก็จถะหวา ละครก็คือละครบางทีละคร อาจจะดีกว่าคนที่ต้องเล่นละคร นอกจอนะคะละครสื่อออกมา ชอบไม่ชอบดัดจริตมากหรือน้อย แต่คนเราที่เห้นอยู่ทุกวันนี้ พิมว่าหน้ากากหนากว่าคนที่เล่นละครอีกนะ ดูไม่ออกเลยว่าจิตใจดีหรือไม่ ดูละครแล้วย้อนดูตัวเราเอง ผิดถูกเอามาวิเคราะห์ด้วยจะทำตัวเหมือน อย่างผู้หญิงใจง่ายหรือทำตัวให้มีคุณค่าสมกับ การเป็นคนดีมีสามัญสำนึกที่ดี..ว้าเปงไรเนี่ย เล่าอะไรให้คุณป้าฟังเยอะไปป่าวคะ อย่าถือสาพิมเยยคะ..เด้กนะคะขอบคุณคะ อ้าว..คุณป้าเก็จถะหวาเปงคนเหนือหรอคะ งั้นพิมจังสวัสดีเจ้างามๆๆเลยเจ้าอย่าถือสา พิมเลยน๊า..อาจจะดัดจริตเล็กน้อยอิอิ สวัสดดีเจ้าคุณแสงเหนือ บ้านพิมอยู่แม่อายคะ เวลากลับบ้านต้องผ่าน อยู่แล้วตอนนี้เจริญมากคะ มีนักท่องเที่ยวเยอะ ตอนเด็กๆก็ได้ยินแล้วคะ ตำนานแม่อายสะอื้น ตอนนี้รอแม่สายสะอื้นนะคะ อิอิ..รออ่านนะเจ้าคะ ขอบคุณคะ..ที่เข้ามาเยี่ยมเยือน ดีเจ้าคะพี่กชมวรรณเจ้าขา ขอบคุณคะพิมจะพยายามคะ พิมจะลองเขียนดูนะคะ เขียนกลอนรักท่ามกลางความเศร้าจะลองดูนะเจ้าคะ สวัสดีเจ้าคะพี่อารีณา เจ้าคะพิมจะทำบุญพรุ่งนี้วันพระ จะทำบุญเยอะๆ ให้เจ้ากรรมนายเวรนะคะ ขอบคุณเจ้าคะโชดดีเช่นกันเจ้าคะ ดีเจ้าคะคุงพี่พารา ตำนานเจ้า"แม่สายสะอื้น" พิมก็ฟังเพลงเพราะโดนใจ เศร้าอีกอะคะ..คะรักคุงพี่พาราเจ้าคะ ดีเจ้าคุณผู้หญิงมือสอง ใช่คะพิมจังได้ยินมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็เป้นตำนานที่เศร้า พอตัวเองเศร้าเลยเศร้าตามนิยาย เพลงเพราะนะคะ
20 สิงหาคม 2550 22:13 น. - comment id 741484
ดีเจ้าคุณดิออร่า เจ้าคะหนักไปจริงๆๆ นวนิยายเรื่องนี้ เศร้ามากมายเลยยิ่ง ตอนจบนะคะโศกฎกรรมความรักคะ แต่พิมแค่จบจากใจคะ สบายดีเจ้าคะตามอัตภาพของใจช้ำๆดวงเดิม
21 สิงหาคม 2550 10:26 น. - comment id 741694
ดีค่ะแวะมาทักทายค่ะ เรื่องเนื้อดูแล้วร้องไห้ประจำเลยค่ะ แบบว่าอ่อนไหวง่ายๆๆกับเรื่องแบบนี้
21 สิงหาคม 2550 12:48 น. - comment id 741831
ละครเรื่องนี้ ติดกันงอมแงมเลยนะคะ นานแล้วยังจำได้ค่ะ
21 สิงหาคม 2550 13:49 น. - comment id 741876
เศร้าจริงด้วยง่ะ
21 สิงหาคม 2550 14:10 น. - comment id 741884
เศร้ามากเลยรับคุณพิมญดา
21 สิงหาคม 2550 15:51 น. - comment id 741964
คนมีรัก หนักอก เหมือนตกเหว หวั่นล้มเหลว รักลวง สู่ห้วงหาย แม้ล้ำลึก นึกขยาด หวาดไม่วาย ต่างตะกาย ไขว่คว้า หากันเอง.
21 สิงหาคม 2550 19:57 น. - comment id 742133
งดงามมากครับ... ยอดเยี่ยมครับ...
21 สิงหาคม 2550 21:44 น. - comment id 742189
ดีเจ้าคะคุณพระจันทร์ ช่ายคะเศร้าจริงๆยิ่งตอนจบของเรื่อง นะคะกลับมาเห็ฯภาพของพ่อ กับลูกชายที่พิการเดินจูงโลงศพพ่อ แล้วตัวเองก็เชือดคอตัวเองตาย ดีเจ้าคะคุณเพียงพริ้ว ละครเรื่องนี้ดังมากตอนที่ นำมาเปงละครร้องให้น้ำตาท่วมจอ ดีเจ้าคะ..คุณป.อย่าร้องน๊า กว่าพิมจาแต่งเสร็จ น้ำตาร่วงเผาะๆไหลไปด้วย ดีเจ้าคะพี่นบ ร้องอีกแย้ว ก็เรื่องมันเศร้านี้คะ ขอบคุณคะที่แวะมา ดีเจ้าคะคุณใบไผ่ทะเลแก้ว ขอบคุณกลอนเพราะๆๆคะ ใช้คะต่างตะกายหารักกันเอง ขอบคุณที่แวะมาทักทายเจ้าคะ ดีเจ้าคะคุณธนา ขอบคุณคะที่แวะมาอ่าน เศร้าไปหน่อยนะคะ
23 มิถุนายน 2551 10:15 น. - comment id 864829
สน11รด มากกกกกกกกกกก
8 พฤศจิกายน 2552 13:26 น. - comment id 1061724
แม่อายกับเเม่สายเหมือนกันไหม