น้อย.............หรือนั่นน้ำคำพร่ำตัดพ้อ ใจ.............เธอหนอระแวงแคลงผันผวน กัน............ตัวจากจำไกลไยเรรวน ทำ............ฉันป่วนเซซังทั้งหัวใจ ไม............สรุปบทจบคำย้ำว่าแก่ ว่า............ย่ำแย่เสียขวัญจนหวั่นไหว ไม่............เคยแบ่งใจเอื้อเผื่อชายใด รัก............มั่นคงตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง.
28 พฤษภาคม 2550 08:15 น. - comment id 702326
คนขี้น้อยใจ มีอะไรสะกิดใจน้ำตาก็ไหลแล้วค่ะ
31 พฤษภาคม 2550 00:13 น. - comment id 703713
คงจะจริงค่ะคุณเพียงพลิ้ว
14 มิถุนายน 2550 17:52 น. - comment id 710291
แวะมาทักทายครับ..ว่างๆขอเชิญไปเขียนกลอนที่บ้านน้ำตาลขมบ้างนะครับ..ที่นั่นมีความรู้แลกเปลี่ยนกัน สนุกครับ http://my.2poon.com/my/page.php?u_id=14273&id=1