ฉันผิด... ฉันพลาด ฉันขลาด... ฉันเขลา ฉันซึม... ฉันเศร้า ฉันเหงา... ฉันงง แม่จ๋า... ลูกผิด ที่คิด... ทระนง เพราะความ... ซื่อตรง จึงหลง... ทางไป กู่ก้อง... ร้องหา แม่จ๋า... อยู่ไหน ลูกหลง... ผิดไป อภัย ..ลูกที.. ................................. คนเราถ้าไม่ลำบากจนถึงขีดสุด ไม่มีวันจะคิดถึงแม่อย่างแน่นอน สำหรับลูก "อตัญญู" กว่าจะรู้ตัวก็สายไป สิ่งที่ทำได้คือ ร้องให้ ตัดพ้อต่อว่า ลูกเจ็บแม่ก็เจ็บ แม่เลี้ยงลูกมา ยุงไม่ให้ใต่ไรไม่ให้ตอม แต่ลูกยอมเพียงชายคนเดียว แม่เจ็บเป็นสองเท่า เพราะเสียใจที่ช่วยเหลือลูกไม่ให้เจ็บไม่ได้ ลูกคนไหนบ้างล่ะ ที่จะ"เข้าใจ" หรือต้องรอให้แม่"ตาย" เสียก่อนจึงจะรู้แจ้งเห็นจริง เด็กโง่....
19 พฤษภาคม 2550 18:48 น. - comment id 698282
ทุกคนย่อมผิดพลาดนะครับ...ไม่เป็นไรพ่อแม่ให้อภัยเสมอล่ะครับ..สู้ๆ
19 พฤษภาคม 2550 19:09 น. - comment id 698304
คนทำผิดที่รู้ตัวควรยกย่องค่ะ
19 พฤษภาคม 2550 20:01 น. - comment id 698319
สู้ต่อไป ครับ ชีวิตเริ่มต้นทุกวันครับ ************************ ด้วยความเคารพ ******************* http://www.thaiall.net
19 พฤษภาคม 2550 20:30 น. - comment id 698325
เราผิดก็รับผิดกันเนาะ
20 พฤษภาคม 2550 15:46 น. - comment id 698591
รักแม่ครับ
20 พฤษภาคม 2550 18:37 น. - comment id 698673
เฮ้...ทำใจดีๆไว้ เกิดอะไรขึ้น ไม่เอาน่าเริ่มต้นใหม่ดีกว่า..พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
21 พฤษภาคม 2550 10:12 น. - comment id 698974
คุณร่มสัก คุณ Salukphin คุณเทพระวี คุณเพียงใผ่ พี่ก่อง..ก๊อง คุณฤทธิ์ ศรีดวง ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ ...