ใจของฉันมันจำจดบทเศร้าโศก เธอยื่นโลกตรมตรอมพร้อมขมขื่น ฉันคอยวันปันทุกข์ถมห่มย้อนคืน อย่าแตกตื่นตระหนกหรือตกใจ ก็แฟร์กันฉันว่าค่าสุดคุ้ม รักตกหลุมเคว้งคว้างร้างหวั่นไหว สะใจดีคนขี้ฉ้อชีกอไง ผลที่ได้คือต้องเจ็บเหน็บเจียนตาย.
18 พฤษภาคม 2550 03:18 น. - comment id 697518
ย่อ ย่อ ย่อ ใจเย็นๆๆๆ อย่าฉุนเฉียว เดี๋ยวแก่เร็วนะ
18 พฤษภาคม 2550 07:07 น. - comment id 697591
เจ็บเจียนตายเพราะรักนั้นหนักอยู่ แต่ถ้าดูอาการพาลสงสัย เจ็บที่ว่านั้นหรือถึงสะใจ เจ็บอะไรอย่างนี้ที่ว่าเจ็บ
18 พฤษภาคม 2550 11:47 น. - comment id 697726
อย่าจำอะไรให้มากเลยน้อง เป็นคนร่าเริงบ้าง เป็นห่วงๆๆๆๆๆๆ
18 พฤษภาคม 2550 14:11 น. - comment id 697879
18 พฤษภาคม 2550 22:28 น. - comment id 698051
ค่ะคุณเปเป้ซังแม่มู๋ฯ นางฟ้ายิ้มแล้วจ้าเอ้าแถมหัวเราะด้วยนะคะสะใจคนเจ้าชู้ไงคะคุณnidhiคุณเพียงแพรว