20 มีนาคม 2552 21:54 น.
กลอนพาไป
ถึงจะเจ็บแต่ใจมันก็โอเค
ไม่เกเรคิดท้อไปเหมือนเก่าก่อน
อดีตใจฉันมันชอบรุ่มร้อน
เหมือนไฟฟอนเผาผลาญทุกอย่างไป
เรื่องน้อยนิดไม่ค่อยยอมปล่อยวาง
เรื่องทุกอย่างมองเห็นเป็นเรื่องใหญ่
เธออดทนถึงที่สุดจึงจากไป
ฉันคิดได้เมื่อมองไปไม่มีเธอ
ไม่คิดโทษเธอเลยที่ลาจาก
ยอมจำพรากจากเธอไปไม่เผยอ
หากวันหน้ามีโอกาสได้พบเจอ
อยากบอกเธอถึงเจ็บก็โอเค
18 มีนาคม 2552 16:06 น.
กลอนพาไป
เธอจะมีกี่คนใหม่มีไปเถิด
เขาจะเลิศเลอเพอเฟคกว่าตัวฉัน
ขออย่างเดียวอย่าเอามาเปรียบเทียบกัน
ว่าเขาดีกว่าตัวฉันแค่นั้นพอ
เธอจะมีอีกกี่คนฉันไม่ว่า
อย่าเอามาเปรียบเปรยกันนะฉันขอ
ใช่สิฉันมันอาจจะไม่ดีพอ
ฉันเหมือนตอพอน้ำลดค่อยผุดโชว์
ตอนยังดีกันอยู่เห็นชูชื่น
พอเลิกแล้วเพิ่งตื่นเห็นดังโถ(ส้วม)
ขอเถิดก่อนจากกันอย่าทำโซโซ
เราโตโตกันแล้วขออย่าทำ
เข้าใจนะ ... ขอเถอะ... เธออย่าทำ
18 มีนาคม 2552 12:52 น.
กลอนพาไป
เธอคนนั้น ที่ฉัน ใฝ่ฝันหา
เธอคนนั้น ที่เพิ่ม ชีวิตชีวา
เธอคนนั้น ที่ฉันรัก ทุกเวลา
เธอคนนั้น ฉันฝันหา ทุกค่ำคืน
18 มีนาคม 2552 11:43 น.
กลอนพาไป
หากอยากได้กำลังใจจากใครอื่น
จงหยิบยื่นกำลังใจไปให้เขา
มอบความดีมีเมตตาจากใจเรา
เผื่อแผ่เขาแล้วสิ่งนั้นจะคืนไป
กำลังใจเป็นอย่างไรใครรู้บ้าง
เราอ้างว้างกำลังใจไปอยู่ไหน
มัวไปสิงสถิตอยู่ ณ หนใด
รีบรุดไปให้ทันดังต้องการ
17 มีนาคม 2552 17:31 น.
กลอนพาไป
อืม... แปลกใจจังเลยนะเรา
เจ็บมั๊ย... ที่รู้ว่าเธออยู่กับเค้า
เจ็บนิดๆ ทั้งที่คิดว่าตัวเองเข้มแข็งแล้ว
จริงๆ ลึกๆ เราคงเป็นคนอ่อนแอพอสมควร
แต่คิดว่า... คงเป็นเพราะเรารักเค้ามาก
จะไม่ให้รู้สึกอะไรเลยก็คงเป็นไปไม่ได้
เจ็บที่รู้ว่าเธออยู่กับเค้าแล้วยังโทรมาหาเรา
ปลอบใจตัวเองว่า... คิดมากไปได้น่า
"เธอคงคิดถึงเราจริงๆ นั่นแหละจึงโทรหา"
เราต้องเข้มแข็ง เราต้องทำได้ เราต้องยิ้มไว้
คิดมากไปทำไม ไปกินเหล้าดีกว่า...
ใครบอกละ... ดื่มนมต่างหาก ดื่มเพื่อสุขภาพ