25 มิถุนายน 2553 16:22 น.

โคลง นี้เพื่อพ่อ ฉบับแก้

กลอนกระถาง

วันนี้ขอลองแต่งอีกบทค่ะ..คงไม่ได้เขามาอีหหลายวัน เพราะต้องไปเรียนค่ะ


 พงษ์พัฒน์พูดพร่าพ้อ.....ผิดใด
เสื้อต่างสีสิใย..........กล่าวท้วง
ยืดยื้อที่อาศัย...........ผิดพร่อง  ไหมนา
หยุดกล่าวล่วงแทรกซ้อง..........ร่ำร้อง  โทษใคร 




พยายามแก้ไข แล้วนะคะ  ขอบคุณทุกท่านค่ะ ที่ชี้แนะ				
25 มิถุนายน 2553 10:08 น.

โคลง {เครง}...รัก

กลอนกระถาง

พี่นอนหนุนตักน้อง..........กลอยใจ
ใยพี่จึ่งจากไกล........ไป่เศร้า
คำอ้อนที่เคยโอด.........ครวญคร่ำ  ร่ำรัก
ใครเล่าสมัครเฝ้า.......พร่ำพ้อ  ล้อดวง


หนึ่งคำรักนี่นี้.......ที่บอก
คำหนึ่งที่เอือนออก........มั่นน้อง
เลือนแล้วสิช่ำชอก........ใจพี่  มิหวน
ร้อยเล่ห์รักรวนน้อง.........กร่อนซ้ำ  ย้ำใจ


ขลุ่ยผิวเอยเพราะพริ้ง.........ยิ่งเอย
เพียงพี่เคยเป่าเลย.......แน่แท้
จำจดร่ำรำเพย......ใจห่อน  ถึงพี่
บ่เที่ยงเลยที่นี้........พี่แก้ว  จากจร
				
24 มิถุนายน 2553 09:23 น.

โคลง..ยิ้ม แก้ไข

กลอนกระถาง

ยิ้มพี่จึ่งให้น้อง ...คนึงหา 

น้องใฝ่ใจหมายตา ...พี่เจ้า 

ร่ำไห้ทุกคราวครา ....ครวญยิ่ง พี่เอย 

ใยพี่จึงห่างเศร้า.....เผ่าผู้ รู้ใจ 				
23 มิถุนายน 2553 19:47 น.

กลอนนี้ที่รอ

กลอนกระถาง

จันทร์จวงดวงจันทร์เจ้า.....รึจะร้าวรวดเพียงไหน
มองจันทร์ลอยเคลื่อนไป.....ณ-ไฉนจะหยุดแล
ดวงจันทร์เปรียบดวงใจ.....ธ-ลอยไปไกลไกลแท้
หวนย้อนมาเยือนแล......ตะละแม่จะยืนคอย


วันพรุ่ง ณ.รุ่งสาง.....จันทร์จะจางลางเลือนหาย
ตะวันโผล่รำไร......ภาระให้แสงส่องมา
คืนค่ำกลับมาเยือน.....นภาเคลื่อนเดือนลอยมา
เพ่งอยู่ทุกเวลา.....ณ-สัญญาว่าเพียงรอ


หนึ่งวันที่เดือนผ่าน....จะละกาลก็ใจหาย
หนึ่งเดือนเคลื่อนผ่านไป.....ณ-หทัยก็ยังคอย
หนึ่งปีผ่านไปแล้ว......ตะละแก้วน้ำตาปอย
สิ้นแล้วการรอคอย.....มิหวนคืนเดือนอำลา
				
23 มิถุนายน 2553 15:42 น.

กลอนกระถาง

กลอนกระถาง

สวัสดีค่ะ ทุกท่านขออนุญาตินะคะ
แม้คำลาเอ๋ยยาก.......กว่าคำรัก
เพราะตะหนักกล้วน้อง........ร้องสับสน
น้องเข้าใจขอพี่.........อย่ากังวล
สาระสนกับน้อง........หากต้องไป

หากไปดีดีกว่า.........ก็ไปเถิด
สุขล้ำเลิศเพิดทุกข์.........มิหวั่นไหว
น้องขออยู่เพียงแค่.........กำลังใจ
แม้ห่างไกลขอให้รู้.........มีให้กัน

หากวันใดทุกข์โศก.........มาบอกบ้าง
มิได้ห่างจากไกล.........อยู่ที่นั่น
ที่ผ่านมาวุ่นวาย..........อภัยกัน
ในหัวนั้นเพียงคิด..........สนิทครอง

หนึ่งคำรักยากนัก........หากจะพูด
เพียงพิสูจน์ความนาน.........แทนขานไข
หนึ่งคำลายากกว่า..........พอเข้าใจ
หากพี่ไปขอให้พบ.........ประสบดี

เอยลาแล้วจากกัน........ในวันนี้
ที่สุดที่เข้าใจ.........มิไขขาน
อันคนเรามิใช่คู่........อยู่มินาน
เพียงวันวานก็ผ่านไป........เหมือนเช่นเดิม 

มาป๊บลาปั๊บเลย..อิอิ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกลอนกระถาง
Lovings  กลอนกระถาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกลอนกระถาง
Lovings  กลอนกระถาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกลอนกระถาง
Lovings  กลอนกระถาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกลอนกระถาง