5 กรกฎาคม 2553 15:41 น.
กลอนกระถาง
โอ้ความรักคือให้ใช่ต้องการ
เป็นสายธารศีลธรรมนำใจเจ้า
ความชอกช้ำ กล้ำกดลดใจเรา
ได้แต่เฝ้าละเมอเพ้อพกไป
อันความรักขื่นขมระทมทรวง
รักเหมือนลวงบ่วงบาศสาดอาสัญ
ให้สิ้นสูญรัญจวนจิตคิดจาบัลย์
เพียงชั่วจันทร์ขวัญเปลี่ยนลาจากจร
หลงมัวเมาเล้ากมลจวบจนสิ้น
มาพลิกลิ้นดิ้นรักหักคันศร
ทุกข์รำพันฝันรักมักอาวรณ์
ฤทัยร้อนอ้อนอยู่ชู้รักเดิม
สั่งฟากฟ้าฝากสายลมพัดพรมพลิ้ว
ลอยระลิ่วทิวกิ่วลมจมความฝัน
แทรกเสียงใจเพรียกหาทุกค่ำวัน
ฝากบอกจันทร์นี่รักแท้แม้หลอกลวง
2 กรกฎาคม 2553 09:38 น.
กลอนกระถาง
๐ เพลินเผลอลอบเมียงมอง
น้องสิต้องแอบเอียงอาย
นวลพักตร์พริ้งย่างกราย
มองแล้วเพลินสะเทิ้นตา ๐
๐ ดวงเนตรพาสดใส
ชม้อยใจชม้ายหา
เย้ายวนชวนอุรา
สิเพียงพี่ถิเผลอมอง ๐
๐ วงค์พักตร์ดั่งวันเพ็ญ
ณฯจันทร์เด่นมิมีสอง
ยามอาย ธฯน่ามอง
ระเรืองน้องพลางค้อนที ๐
2 กรกฎาคม 2553 09:33 น.
กลอนกระถาง
๐ งามเจ้างามแจ่มตา
งามซึ้งสกุณาลาวัลย์
พิศโฉมพิลาศเฉิดฉันท์
ดั่งสวรรค์ใคร่คิดชิดชม ๐
๐ งามเนตรดุจพราวพราย
คมเฉิดฉายหมายภิรมย์
นางใดหาเทียบสม
แม่นวลน้องปองอุรา ๐
๐ งามเอยงามบาดใจ
งามทั้งไซร้กิริยา
องค์เอวบุษบา
สง่าล้ำเหนือสิ่งใด ๐
๐ เจ้าจงอย่าเมินมิตร
เพียงคิดลี้หนีหายใคร่
ข้าฯปองแต่ดวงใจ
เสน่ห์ให้หนึ่งนางเดียว ๐
25 มิถุนายน 2553 16:22 น.
กลอนกระถาง
วันนี้ขอลองแต่งอีกบทค่ะ..คงไม่ได้เขามาอีหหลายวัน เพราะต้องไปเรียนค่ะ
พงษ์พัฒน์พูดพร่าพ้อ.....ผิดใด
เสื้อต่างสีสิใย..........กล่าวท้วง
ยืดยื้อที่อาศัย...........ผิดพร่อง ไหมนา
หยุดกล่าวล่วงแทรกซ้อง..........ร่ำร้อง โทษใคร
พยายามแก้ไข แล้วนะคะ ขอบคุณทุกท่านค่ะ ที่ชี้แนะ
25 มิถุนายน 2553 10:08 น.
กลอนกระถาง
พี่นอนหนุนตักน้อง..........กลอยใจ
ใยพี่จึ่งจากไกล........ไป่เศร้า
คำอ้อนที่เคยโอด.........ครวญคร่ำ ร่ำรัก
ใครเล่าสมัครเฝ้า.......พร่ำพ้อ ล้อดวง
หนึ่งคำรักนี่นี้.......ที่บอก
คำหนึ่งที่เอือนออก........มั่นน้อง
เลือนแล้วสิช่ำชอก........ใจพี่ มิหวน
ร้อยเล่ห์รักรวนน้อง.........กร่อนซ้ำ ย้ำใจ
ขลุ่ยผิวเอยเพราะพริ้ง.........ยิ่งเอย
เพียงพี่เคยเป่าเลย.......แน่แท้
จำจดร่ำรำเพย......ใจห่อน ถึงพี่
บ่เที่ยงเลยที่นี้........พี่แก้ว จากจร
หน้าส่วนตัว
920
