14 ตุลาคม 2548 11:26 น.
***กฤษณะ***
(มุมที่ 1 )
* เที่ยวร่อนหา ของเก่า เอาไปขาย
ต้องเสี่ยงเป็น เสี่ยงตาย บนถนน
ทำไงได้ เล่าหวา เกิดมาจน
ตากแดด/ฝน ยอมเสี่ยง เลี้ยงครอบครัว
วันหนึ่งหนึ่ง พอหาได้ สองสามร้อย
หวังลูกน้อย กินอิ่ม ได้ยิ้มหัว
ทั้งควันพิษ ทั้งรถรา ช่างน่ากลัว
ไม่คิดชั่ว จี้ปล้น คนเขากิน...ฯ
(มุมที่ 2 )
* ทำผิดกฎ จราจร ทุกชนิด
ไม่ยอมติด ป้ายทะเบียน เลี่ยงภาษี
สวนวันเวย์ ตัดรถตรง แถมยังมี
เศษเหล็กที่ บรรทุกล้ำ ยื่นออกมา
ทำรถติด ผลาญน้ำมัน วันเท่าไหร่
เทียบที่ได้ สองสามร้อย คุ้มไหมหนา
บ้างครั้งผ่าน หมู่บ้าน ที่ลับตา
เผลอหยิบคว้า โขมยของ บ้างย่องเบา...ฯ
5 ตุลาคม 2548 08:02 น.
***กฤษณะ***
* ฉันเติบโต กับผืนนา และฟ้ากว้าง
วสันต์ย่าง พวกเรา ตระเตรียมไถ
อยู่กับนา เช้ายันค่ำ ฉันภูมิใจ
ข้าวแห่งไทย จากหยาดเหงื่อ ของพวกเรา
เย็นวันหนึ่ง เสร็จจากนา จะกลับบ้าน
ฉันเดินผ่าน นาตามี ที่เชิงเขา
เห็นเธอยืน ชม้าย ใต้ร่มเงา
โอ้สองเรา ประสานตา ภาษาใจ
ทุกทุกเย็น จะพบเธอ ณ ที่นั้น
ตาชวนฝัน เธอตอบมา ปราศสงสัย
ฉันรอคอย โอกาส กล่าวความนัย
อยากตะโกน ก้องไพร ว่า"รักเธอ..!!!"
เช้าวันหนึ่ง มีปิคอัพ มารับฉัน
โอ้สวรรค์ สบสายตา พาใจเผลอ
เธออยู่ที่ กระบะท้าย จริงนะเออ
ใช่ละเมอ ฉันรีบขึ้น ไปยืนเคียง
รถแล่นไป เราสอง ต่างมองหน้า
ส่งภาษา แห่งใจ โดยไร้เสียง
คำ"รักเธอ" อยากกู่ร้อง ก้องสำเนียง
เธออยู่เคียง ยังไม่กล้า จะเอ่ยไป
ผ่านประตู โรงงาน รถก็หยุด
คนมาฉุด กระชาก ลากไถล
เข้าโรงงาน "ทำลูกชิ้น" พลันเข้าใจ
ตะโกนก้อง ร้องไป ว่า"รักเธอ...."
หน้าส่วนตัว
1499
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ***กฤษณะ***
