19 พฤศจิกายน 2545 18:05 น.
***กฤษณะ***
***Always คำนี้ มีความหมาย
ฟังว่าง่าย แต่ที่แท้ ยากจริงหนอ
แรกรักกัน ค่ำยันเช้า เฝ้าพนอ
จะไม่ขอ ห่างหาย จากใจเลย
แต่เมื่อกาล เวลา พาผันผ่าน
วันคืนหวาน ล่วงพ้นไป ไยจึงเฉย
ไม่Always เหมือนดัง อย่างที่เคย
โอ้อกเอ๋ย ไยไม่ รักษาคำ
เหตุที่เกิด มีมา จากเริ่มรัก
ยังเด็กนัก สวยพึงตา พาถลำ
ใช้กายจิต พิศวาส เป็นตัวนำ
แล้วกล่าวพร่ำ พรรณนา ว่าAlways
จิตและกาย หาใช่ เป็นอมตะ
สักวันละ ทิ้งไป ให้หันเห
แผกผิวพรรณ เล็กหรือใหญ่ ให้ปนเป
จะAlways คงจะยาก ปากกับใจ
จะมีเพียง ดวงวิญญาน อันสูงส่ง
ที่จะคง เคียงคู่ อสงขัย
สม่ำเสมอ ตลอดเวลา และเรื่อยไป
จึงจะใช่ ตราบสิ้นฟ้า ว่าAlways....ฯ
18 พฤศจิกายน 2545 18:48 น.
***กฤษณะ***
***จิตวิญญาน ของมนุษย์ เปรียบเหมือนน้ำ
บ้างดำคล้ำ บ้างเทาจาง บ้างขาวใส
หมึกดำเพียง หนึ่งหยด รดลงไป
เธอรู้ไหม ผลกระทบ ที่ตามมา
วิญญานคล้ำ ดำอยู่แล้ว ไม่แตกต่าง
สีเทาจาง เติมหยดไป ใช่ปัญหา
แต่น้ำใส สวยสะอาด แห่งวิญญา
หมึกดำมา เพียงน้อยนิด มันผิดกัน
ยิ่งหมึกนี้ มีมาจาก คนที่รัก
ยิ่งร้าวนัก จักรู้ไหม แม่จอมขวัญ
โปรดถนอม น้ำใจ ให้แก่กัน
อย่าฟาดฟัน ด้วยคำด่า ว่าบ้าเลย....ฯ
18 พฤศจิกายน 2545 10:29 น.
***กฤษณะ***
***ยิ้ม คือสิ่งที่ฟ้า.....ประทาน
มี แก่มนุษย์มานาน......เนิ่นแล้ว
กี่ ชนิดใคร่ไขขาน.........ขอกล่าว
แบบ แห่งยิ้มเพริศแพร้ว.....กล่าวถ้อยเป็นกลอน...ฯ
***ยิ้มคือสิ่ง ที่ฟ้า ประทานให้
เกิดจากใจ เพื่อแสดง สื่อความหมาย
ยิ้มในที ยิ้มแววตา ยิ้มท้าทาย
ยิ้มพริ้มพราย ยิ้มเย้ยหยัน ยิ้มยียวน
ยิ้มเครียด ยิ้มทั้งน้ำตา ยิ้มขมขื่น
ยิ้มฝืนฝืน ยิ้มเหงาเศร้า ยิ้มแย้มสรวล
ยิ้มมุมปาก ยิ้มมีนัย ยิ้มยั่วยวน
ยิ้มกวนกวน ยิ้มแหยแหย ยิ้มเบิกบาน
ยิ้มพิมพ์ใจ ยิ้มใสใส ยิ้มกรุ้มกริ่ม
แสยะยิ้ม ยิ้มละไม ยิ้มหวานหวาน
ยิ้มแห้งแห้ง ยิ้มเสียดแทง ยิ้มร้าวราน
ยิ้มทรมาน ยิ้มเปิดเผย ยิ้มจริงใจ
ยิ้มปิติ ยิ้มซื่อซื่อ ยิ้มสู้โลก
ยิ้มตาโศก ยิ้มอบอุ่น ยิ้มหวั่นไหว
สามสิบหก ยิ้มนี้ ที่จาระไน
ยิ้มอย่างไร ไม่สู้ยิ้ม จากวิญญาน....ฯ
16 พฤศจิกายน 2545 08:12 น.
***กฤษณะ***
***ร้อนรัก รักร้อนร้อน อ้อนว่ารัก
อยากจะทัก ท้วงติง เจ้าลิงเอ๋ย
ถ้ารักร้อน คือความใคร่ กระไรเลย
จะเฉลย ว่ารักจริง คือสิ่งใด.....
...รักจริงจริง ต้องเยือกเย็น เป็นเช่นน้ำ
ต้องลึกล้ำ ต่อเนื่อง ดุจธารไหล
ยามอยู่เคียง อวลละมุน อบอุ่นไอ
ภาษาใจ ส่งผ่าน ทางวิญญา
...รักจริงจริง คือการให้ ใจทั้งหมด
รักสวยสด เสียสละ นะลิงหนา
รักแท้แท้ มิได้หวัง เพียงกายา
ตราบดินฟ้า รักเช่นนี้ มิมีคลาย....ฯ
10 พฤศจิกายน 2545 19:28 น.
***กฤษณะ***
***ความเศร้าเหงาแน่แท้.....คุกคาม มนุษย์เรา
เหงาต่างแตกแผกตาม.....แต่งแต้ม
เหงามีอยู่ถึงสาม.....ชนิดอยู่ จักไข
หากแต่จักค่อยแย้ม.....กล่าวถ้อยกระบวนความ....ฯ
+++เบื่อเหงา เป็นอย่างแรก.....ใช่สิ่งแปลก เราเข้าใจ
ขอเพียง แต่ออกไป.....แหล่งบันเทิง พบผู้คน
เหงาสอง เกิดจากจิต.....ควรครุ่นคิด มีเหตุผล
รู้เท่า ทันกมล.....ก็คิดถึง จึงอยากเจอ
เหงาสาม นี่สิแปลก.....หากจำแนก เหมือนละเมอ
คร่ำครวญ ถึงแต่เธอ.....ทุกเวลา ทุกนาที
คือเหงา แบบโหยหา.....เหงาวิญญา คิดให้ดี
ผู้คน บรรดามี.....แหล่งบันเทิง หาทดแทน
วิญญาน ที่ผูกพัน.....คิดถึงกัน เฝ้าหวงแหน
ลึกล้ำ ไร้พรมแดน.....เหงาวิญญา พาละเมอ.......ฯ
หน้าส่วนตัว
1024
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ***กฤษณะ***
