3 สิงหาคม 2551 00:22 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
สีน้ำหมึกขีดเขียนเติมสีสัน
หลอมชีวันแต้มโลกให้เฉิดฉาย
จารจารึกผลึกค่าพรรณราย
ประดับไว้เคียงกายเราทุกคน
แม่ของเราเช่นค่าว่าน้ำหมึก
อันตกผลึกชี้ทางมิสับสน
ด้วยอาทรพร่ำสอนดวงกมล
แม้นทุกข์ทนไม่พ้นภาระงาน
แต่คราวนี้น้ำหมึกเหมือนไร้สี
ถ้อยวจีไร้ค่ากว่ากล่าวขาน
ควรแล้วหรือคุณแม่นับประการ
เหล่าลูกหลานอาจหาญไม่ใยดี
1 สิงหาคม 2551 23:35 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
ทางเดินหลายแพร่งก้าว.......................ปลายฝัน
จารผจงชีวัน........................................ไขว่คว้า
ความถูกผิดขีดกั้น...............................หาไม่ ต้านนา
หากมั่นจะป่ายฟ้า................................ย่อมได้เป็นจริง
สรรพสิ่งเลิศล้ำ..................................พิภพ
กว้างดุจมหรรณพ.............................โอบล้อม
กันดารดั่งทรายกลบ.........................ร้องผ่าว
เพียงจิตองอาจก้าว............................แทบท้าวดาวเดือน
ขวากหนามรกชัฏต้อง.......................ฟันฝ่า
ทางเลือดอหังการ์............................รวดร้าว
ดอกไม้จักเยียวยา..........................มุ่งมั่น เถิดหนา
จะย่ำเดินเพื่อก้าว..........................หลีกเร้นอบาย
ไฟฝันวายุร้าย..............................หยัดยืน
ธรณีสะอื้น...................................ร่ำไห้
มวลมนุษย์ลืมตื่น........................กิเลศ ครอบฤา
จะกวาดขวากหนามไว้.................เพื่อก้าวมวลชน
ลุกโชนจรัสแพร้ว........................ไฟฝัน
อุทิศชั่วชีวัน................................กู่ร้อง
เพรียกความทัดเทียมกัน...............เป็นหนึ่ง
หมายซึ่งมวลมิตรพร้อง..................ฝ่าข้ามตามมา