เมื่อโทรไปไม่ได้ก็ไม่โทร แต่โอ้โห้ทนไม่ได้ ความคิดถึง ฉันจึงส่งข้อความสั้นมาให้ไง คงไม่รบกวนเกินไปไช่ไหมเธอ... เพียงแค่คิดถึงจึงส่งมา เพียงความห่วงหาจงส่งให้ เพียงแค่คิดถึงบวกห่วงใย เหตุผลแค่นี้ไง...คงพอนะ...ที่ส่งมา ไม่รู้เธอคิดถึงฉันหรือไม่ ไม่เห็นส่งความห่วงใยมาเลยหนา คนคนนี้รอข้อความตอบจนตูดชา รอจนบ้า จึงระบายมาเป็นกลอน ส่งให้เธอเธอไม่ตอบไม่เป็นไร คิดไม่ออกแต่งไม่ได้เอาเข้าไป ถ้าคุณผู้อ่าน คนดีมีกะใจ ช่วยแต่งต่อจะเป็นไร ...ช่วยเอาบุญ..