5 เมษายน 2552 14:43 น.
กระบี่ใบไม้
ถึงแม้เส้นทางเดินจะเหินห่าง
อย่าให้เกิดช่องว่างที่ห่างเหิน
ต่อให้โลกสิ้นแสงไฟไร้ทางเดิน
อย่าอ่อนล้ากล้าเผชิญ-การเดินทาง
ตราบที่แสงแห่งดวงจินต์ไม่สิ้นไร้
อย่าไร้สิ้นแสงแห่งใจในโลกกว้าง
ต่อสู้กับสายลมเหงาให้เบาบาง
โลกต้องมีพรุ่งนี้บ้าง...เป็นของเรา
1 เมษายน 2552 10:37 น.
กระบี่ใบไม้
กุหลาบนี้มีหนามแหลม...ผลิกลีบแย้มแลเย้ายวน
งดงามและอบอวล...กลิ่นไม่คล้ายเลือนหายไป
กุหลาบนี้มีหนามแหลม...แต่ก็แซมด้วยหัวใจ
งดงามและยิ่งใหญ่...นานเท่าใดจักลบเลือน?
หนามนี้บาดที่นิ้ว...หากรอยริ้วนั้นเสมือน
ทรงจำแลย้ำเตือน...ซึ้งประหลาดบาดอารมณ์
กุหลาบนี้มีหนามแหลม...หนามก็แซมอย่างเหมาะสม
ง่ายดายจึงทุกข์ตรม...เพราะแหลมคมจึงนิรันดร์