9 มีนาคม 2552 13:07 น.
กระบี่ใบไม้
คือแสงรุ่งพุ่งหลาวจากราวฟ้า
ณ ห้วงแห่งเวหาที่ห่วงหวง
ในคืนที่ปวดร้าวของดาวดวง
ดาวคงร่วงฟ้าคงเศร้าเหงาหัวใจ
อฐิษฐานถึงแสงดาวที่พราวฟ้า
อีกฟากหนึ่งของนิทราที่หลับไหล
ว่าคิดถึงและไถ่ถามความห่วงใย
ฟ้าแสนไกลดินแสนกว้างไม่ห่างกัน
ฝากไปถึงคนนิทราเวลานี้
ฝากไปเยี่ยมห้วงฤดีเวลาฝัน
ฝากแสงดาวแทนแสงรักไปปักปัน
บอกรักนั้นว่ารักนี้...ไม่มีลืม
9 มีนาคม 2552 11:43 น.
กระบี่ใบไม้
สงสารผู้ชายคนนี้ไหม
คนที่ไม่มีใครเขาคิดถึง
สงสาร"ผู้ชาย"คนนี้สักนิดนึง
เก็บเป็นภาพตราตรึงก่อนลับตา
ถ้าวันหนึ่งเธอนั้นเดินจากไป
อยากบอกเธอเอาไว้ให้รู้ว่า
ปล่อยผู้ชายคนนี้ไว้ให้เหว่ว้า
ไม่ต้องเอ่ยคำร่ำลา...ให้ร้าวราน
9 มีนาคม 2552 11:40 น.
กระบี่ใบไม้
รุ้งระวีสีสดใสโยงใยรัก
นำมาถักทอสานลำธารไสว
รพีพิศหลงลีลาฟ้าอำไพ
ละอองไออบอุ่นหล้าโอบผางาม
ฝากลมปลิวพลิ้วผืนฟ้าต่างผ้าห่ม
นิทรารมย์ดุจฝันคว้าวิวาห์หวาม
ยืดใยรักยึดโยงทุกโมงยาม
ไขว่คว้าความฝันรักควักหัวใจ
ให้อบไออุ่นนี้แด่ที่รัก
แม้นช้ำหนักร่ำร้องเกรียมหมองไหม้
ไม่พ้อโศกโชคชะตาร่ำอาลัย
ใต้ฟ้าไกลยังแน่นหนัก รักรักเธอ
8 มีนาคม 2552 12:24 น.
กระบี่ใบไม้
เจ็บปวดที่ต้องแสดง
เพื่อโอบกอดก้อนน้ำแข็งในอ้อมอก
หวิวในความไหวหวั่นสั่นสะทก
ใต้น้ำตาที่รินตกมีหัวใจ
หากจะเอ่ยคำร่ำลา
ค่อยบอกกันช้าๆจะได้ไหม
แม้ไม่อาจยุดชั่วยามความห่วงใย
เพียงอ้อมอกอุ่นไอได้อิ่มเอม
...กอดสุดท้ายก่อนลานั้น...
ทิ่มแทงกันให้โหดร้ายเยี่ยงปลายเข็ม
แสนเจ็บช้ำกล้ำกลืนขมขื่นเค็ม
เพื่อเติมเต็มเฮือกสุดท้าย...ก่อนหายเลือน
8 มีนาคม 2552 12:16 น.
กระบี่ใบไม้
พราววับแวบแวววาว ฟ้ายังสกาวดวงดาวพร่างพราย
ฝันฉันนั้นงมงาย ใจยังเมามายในความทรงจำ..ก่อน..
เจอกันในนิทรา จะไขว่คว้าเธอในเสี้ยวจันทร์
ต่อให้เพลิงในแสงตะวัน แผดเผา จนเป็นเถ้าเพลิง
จะรักจนชั่วดินฟ้า เหว่ว้าไปจนชีพวาย
เธอคนเคยข้างกาย กอดสลายไปในสายลม หาก...
...ฟ้า...ส่งข้ามาให้ยังภักดี
ลมหายใจที่มี จะรักเธอจนวันตาย หาก...
...ฟ้า...ส่งเธอมาแค่เพียงวูบวัน ก็จะรักเธอจนถึงวัน สุดท้าย
....ขอสัญญา......
...จะรักเธอ รักเธอ รักจนกว่าคืนวันสุดท้าย ขอสัญญา...
เจอเธอในพริบตา ต่อให้คว้าเธอในเถ้าเพลิง
ใจยังคงร่าเริง ต่อให้รักกันในความตาย
...จะรักเธอ รักเธอ รักจนกว่าคืนวันสุดท้าย ก็รักเธอ...