11 มีนาคม 2552 16:26 น.
กระบี่ใบไม้
หยาดฟ้าพราวแสงดาวดื่นค่ำคืนนี้
เธอคนดีจะฝันซึ้งถึงคนไหน
เดือนเหน็บหนาวแสงดาวเกลื่อนลับเลือนไกล
คนในห้วงแห่งหัวใจอยู่ไหนกัน
อาจนอนในทางช้างเผือกริมเปลือกฟ้า
หรืออยู่ในห้วงนิทราเวลาฝัน
คลี่ผืนฟ้าต่างผ้าอุ่นนอนหนุนจันทร์
จุมพิตขวัญปันสินสอดโอบกอดดาว
อยากฝากรักไปปักในใจดวงน้อย
ฝากลมลอยไปติดตรึงถึงห้วงหาว
เจ็บปวดแท้แม้เศษฝันอันชั่วคราว
...ในฝันร้าว...ภาพเรานี้...ไม่มีเลย...
11 มีนาคม 2552 10:23 น.
กระบี่ใบไม้
...แม้ต้องทน...ทุกข์ระทม...พรหมลิขิต...
...ขอขัดขืน...ชีวิต...เพื่อคิดถึง...
...ที่สุดเขต...ของขอบฟ้า...ยังตราตรึง...
...ไม่อาจลบ...ความลึกซึ้ง...ที่ตรึงตรา...
...ขอรักจน...ฟ้าสิ้น...แผ่นดินสลาย...
...ลมละลาย...ใจไม่สิ้น...ถวิลหา...
...ขอรอคอย...ทุกถ้อยจำ...คำสัญญา...
...ติดตามเธอ...ถึงโลกหน้า...บอกว่ารัก...
...สุดแผ่นดิน...สิ้นผืนฟ้า...กัลปาวสาน...
...มีหัวใจ...ที่ร้าวราน...โดนม่านดัก...
...ขอตรึงห้วง...แห่งหทัย...ด้วยใจภักดิ์...
...บอกรักคน...ที่รู้จัก...ไม่รู้ใจ...
11 มีนาคม 2552 08:31 น.
กระบี่ใบไม้
เสียงร่ำร้องที่ร้าวรานหวานในจิต
คล้ายขีดขึ้นจากชีวิตที่ผิดหวัง
โอ้ ความสุขจากหัวใจไม่จีรัง
ห้วงความหวังเกิดความไหวใจอาวรณ์
ให้น้ำมือทั้งสองนี้มีความหมาย
ฝันสลายความสิ้นหวังยังหลอกหลอน
มองเห็นมือที่เคลื่อนไหวใจร้าวรอน
ดุจคำพรต่างคำพ้อ...ไม่พอเพียง
เสียงตบมือข้างเดียวดังเปลี่ยวเปล่า
คืนเหน็บหนาวถามตอบใจไร้คำเถียง
แสนโหดร้ายคล้ายเงื่อนงำมีสำเนียง
เกิดเป็นเสียงก้องประสาน...ร้าวรานใจ
.......................................................................................
มาจากโกอานบทหนึ่งของนิกายเซ็น ซึ่งโกอานเป็นคำถามปริศนาธรรมที่มีลักษณะที่แปลกประหลาดเพื่อใช้ปลุกจิตของผู้ฝึกให้ลุกโพลงได้โดยฉับพลัน อย่างเช่น จงบอกเสียงของการตบมือข้างเดียวว่าเป็นอย่างไร เป็นต้น ซึ่งคำตอบของผู้ตอบ อาจมีหลายลักษณะแล้วแต่การตีความ ซึ่งผู้เป็นอาจารย์สามารถหยั่งภูมิธรรม ทดสอบภูมิจิตของลูกศิษย์ตัวเองได้จากคำตอบนั้นเอง แล้วคุณล่ะ ตีความโกอาน เสียงที่ดังจากการตบมือข้างเดียว ว่าอย่างไร?
10 มีนาคม 2552 16:51 น.
กระบี่ใบไม้
คล้ายแสงดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า
เกิดเป็นแสงแรงจ้ากว่าดาวไหน
ลอยระยิบริบแรงด้วยแสงไฟ
ผุดหัวใจใสสว่างขึ้นกลางจันทร์
ดุจดาวซึ้งตรึงหล้าเหนือฟ้าหม่น
ใจของคนยิ่งเจิดจ้าเวลาฝัน
แสงแห่งไฟย่อมลาลับเมื่อฉับพลัน
แต่รักนั้นใยไม่ลับเมื่อดับไฟ
เมื่อดาวจริงไหวระยับจับขอบฟ้า
ถึงเวลาวูบฝันนับวันใหม่
ตราบเพลิงสิ้นเรี่ยวแรงลับแสงไป
ขั้วหัวใจยังขมขื่นนับคืนคอย
10 มีนาคม 2552 16:48 น.
กระบี่ใบไม้
ผิดที่ฉันด้วยฉันนั้นไม่เหมือนใคร
เพราะฉันมีหัวใจของฉันเฉพาะ
ถึงไม่มีที่พักใจที่ไหนจะเหมาะ
ก็ไม่เคยหัวเราะเยาะหัวใจใคร
แม้หัวใจของฉันจะเปลี่ยวเปล่า
แล้วมันหนาวสะเทือนญาติของใครบ้างไหม
ไม่เคยคิด เลือก หรือ ทำ โดย ไม่ใช้หัวใจ
ถึงจะผิด ผิดแค่ไหน ไม่ขาดทุน.....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
971
