12 มีนาคม 2552 16:18 น.
กระบี่ใบไม้
คล้ายวันงานที่หวานนี้เธอมีไว้
ให้มุมมืดแห่งหัวใจถูกเชือดเฉือน
ท่ามกลางความว่างเปล่าหนาวเลอะเลือน
เธอยึดเพื่อนหัวใจร้างไว้ข้างกาย
ยืนข้างเพื่อนเธอคนนี้และที่รัก
ข้างกายคนที่รู้จักหัวใจสลาย
คำว่าเพื่อนต้องผูกพันถึงวันตาย
หากความหมายคล้ายทรงจำซ่อนคำลา
จะส่งรักเพื่อนให้ซึ้งถึงฝั่งฟาก
จะขอฝากเพื่อนให้ซึ้งถึงฝั่งฝา
รักผู้แพ้แม้สงบกลบน้ำตา
ตราบวิญญาสิ้นวันงาน...ไม่ผ่านลืม
12 มีนาคม 2552 16:17 น.
กระบี่ใบไม้
ไม่ใช่คนธรรมดาเข้ามาจีบ
แต่เป็นคนเซ้นซิทีฟเรื่องความฝัน
ถ้าเธอไม่แน่ใจในความสัมพันธ์
อย่าเพิ่งตัดรอนกันอย่างรุนแรง
ผิดธรรมดาที่เป็นคนอ่อนไหว
ผิดปกติที่หัวใจไม่แข็งแกร่ง
ใกล้คนไหนใจดวงนั้นก็หวั่นระแวง
โปรดอย่าแสดงความแข็งกร้าว...ให้ร้าวราน
12 มีนาคม 2552 13:45 น.
กระบี่ใบไม้
คล้ายนิ่ง...ไม่ไหวติงไหลเลื่อนเขยื้อนขยับ
คล้ายหลับ...ไม่ลาลับขยับเขยื้อนไม่เคลื่อนไหว
คล้ายหนัก...ไม่เลื่อนผลักยักย้ายเลือนหายไป
คล้ายไกล...หากไม่ไกลเกินคาดลาขาดกัน
.........................................................
ขอรักซึ้งตรึงเข้าเสลาสลัก
เจิดจำหลักรักจำแลงแต่งห้วงฝัน
ขอรักซึ้งซึ่งฤดีเหนือชีวัน
ขอรักมั่นขวัญฤดีเหนือชีวา
.........................................................
คล้ายหยุดนิ่ง...ไม่ไหวติงไหลเลื่อนเขยื้อนขยับ
คล้ายหลับ...ไม่ขานขับขยับขยายคลายแข็งกล้า
คล้ายไม่รัก...ใจยิ่งรัก...รักยิ่งซึ้ง...ยิ่งตรึงตรา
คล้ายเย็นชา...กลับกลายว่ายิ่งชาเย็นยิ่งเห็นใจ
.........................................................
ประติมากรรมแห่งรักสลักเสลา
คือรูปเงาแห่งรักสลักไสล
มิ่งสถานด่านมหาเทวาลัย
จากหัวใจ สู่หัวใจ ขอให้เธอ
.........................................................
ประติมากรรมแห่งความรักสลักเสลา
เหนือรูปเงาแห่งความรักสลักไสล
เลิศสถานด่านมหาเทวาลัย
รักสุดใจ รักสุดใจ ขอให้เธอ
12 มีนาคม 2552 08:34 น.
กระบี่ใบไม้
ลอยระรื่นชื่นฉ่ำใสในสายน้ำ
ง่ายและงามยามชดช้อยลอยเฉิดฉาย
ฝ่าฟองคลื่นขืนระทมหลงงมงาย
หวังพานพบจบสุดท้าย...ปลายนาวา
คืนเล่าขานร้าวรานว่า-น้ำตาหม่น
กลางสายชลคลื่นประสานลำธารประสา
ลอยฟุ้งฟ่องล่องเลียบโค้งเชื่อมโยงมา
มองน้ำตาเคลือบน้ำตาลเมื่อผ่านไป
เพื่อหลุดพ้นความผันแปรกระแสคลื่น
ข้ามเขตคืนตื่นจากฝัน-พบวันใหม่
คอยสายน้ำมาบรรจบพบหัวใจ
มองหาใครสักคนหนึ่ง...ซึ่งยังรอ
11 มีนาคม 2552 16:54 น.
กระบี่ใบไม้
เห็นกรอบรูปที่พลัดตก...กระจกแก้ว
แตกไปแล้วมาบาดในหัวใจฉัน
อยู่แต่คล้ายตายจากพรากสัมพันธ์
รอยรักนั้นเจาะเป็นลิ่มทิ่มหัวใจ
มีหัวใจไร้ที่ยืนให้ขืนรัก
เคยรู้จักกลายเป็นอื่นขมขื่นไหม
แก้วที่แตกใยต้องแหลกถึงเนื้อใน
กอดรูปไว้ใจสลายกลายเป็นจุล
กรอบรูปแตกใจก็แหลกแตกไปแล้ว
คล้ายเศษแก้วเปื้อนน้ำตาไหลปร่าอุ่น
กอบแก้วถือบาดมือน้อยร้อยละมุล
ไม่ทารุณเท่าคำขาด...บาดหัวใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
1575
