14 มีนาคม 2552 09:02 น.
กระบี่ใบไม้
ใต้แสงดาวขมขื่นค่ำคืนนั้น
ถามแสงจันทร์ว่าคืนนี้อยู่ที่ไหน
เสียงตัดพ้อต่อว่าฟ้าเหว่ว้าไกล
คล้ายหัวใจยังขมขื่นใต้คืนจันทร์
เจ้าตัดพ้อต่อว่าฟ้าว่าว้าเหว่
เจ้าตัดพ้อต่อเล่ห์เสน่ห์ฝัน
จันกะพ้อรอคนปลูกด้วยผูกพัน
คอยแบ่งปันบอกรักแท้มอบแก่ใคร
คล้ายจันทร์พ้อต่อว่าฟ้าเหว่ว้าหวาน
แม้คืนนานไม่ยอมรับว่าหลับใหล
จันทร์ตัดพ้อรอรักแท้แน่แก่ใจ
กล้ำกลืนไว้ยังไม่ท้อ...รอคอยเธอ
13 มีนาคม 2552 19:15 น.
กระบี่ใบไม้
วันนี้วันพรุ่งนี้ ลืมตา ภาพเธอ
สาดส่องแสงนัยนา เปล่านี้
ภาพร้างว่างวิญญา ขมขื่น ใจนั่น
หยัดอยู่ไม่หลีกลี้ เลื่อนร้าง ห่างไกล
.............................................................................
ขอมองเธอจากตรงนี้จะดีไหม
เก็บเป็นภาพจากดวงใจอยู่อย่างนี้
มองภาพเธอให้ติดตาว่ายังมี
เก็บทุกๆเสี้ยวนาทีก่อนจากกัน
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ขอมองเธอจากตรงนี้จะดีไหม
เก็บเป็นภาพจากดวงใจข้างในฝัน
ให้ดวงตาที่ขมขื่นได้ตื้นตัน
เฝ้ามองเธอจนเธอนั้น ลับสายตา
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
จะขอเก็บภาพเธอไว้ในใจนี้
แดฤดีลึกสุดห้วงด้วยห่วงหา
เก็บเธอไว้แทนทรงจำคำสัญญา
ใจเหว่ว้าแนบเธอไว้...ข้างใจเรา
13 มีนาคม 2552 19:09 น.
กระบี่ใบไม้
หยาดน้ำตานางฟ้าหลั่งมาแล้ว
วิบวับแววระยับไหวแต้มใจหวิว
รินฟ้าพรั่งโลมหลั่งไว้รดใจปลิว
สายลมพลิ้วแตะเม็ดฝนหลั่งบนใจ
หม่นหัวใจใต้เงาหมองละอองน้ำ
หวิวหัวใจใต้เงาหวามละอองไหว
พลิ้วในหยดน้ำตาฟ้าร่ำอาลัย
หนาวในหยดน้ำตาใสใจอาวรณ์
โอ้ว่าใจเหว่ว้ามืดฟ้านี้
ดวงฤดียามสิ้นหวังยังหลอกหลอน
มองฟ้าเหงาเศร้าใจเหลือเอื้ออาทร
ใจร้าวรอนตอนร้องไห้...คงคล้ายกัน
13 มีนาคม 2552 11:15 น.
กระบี่ใบไม้
ขอใช้บ่านี้เป็นที่รับ
ให้โถมทับฟ้าสิ้นแผ่นดินสลาย
ขอใช้บ่านี้ของพี่ชาย
ท้าทายทุกความเศร้าให้เบาลง
ขอใช้บ่านี้เป็นที่พัก
ปกปักนิ่มน้องประคองส่ง
ขอใช้บ่านี้ที่มั่นคง
แข็งกล้าทรนงโดยเจตนา
ขอให้บ่านี้มีที่หมาย
ท้าทายทุกๆแรงที่แข็งกล้า
แม้ต้องหลั่งเลือดลามเสียน้ำตา
ยังมีบ่าของพี่นี้...อยู่นี่เอง
13 มีนาคม 2552 11:05 น.
กระบี่ใบไม้
ยืนข้างผลมะม่วงเห็นพวงร้อย
เจ้าตัวน้อยทำแค่ได้ตะกายฝัน
แต่กาลก่อนจนสุกแท้แค่ตามวัน
คล้ายจะอยู่เคียงข้างกันไม่กลับกลาย
อยู่อย่างเจียมใจจ้อยกระจิ๊ดริ๊ด
แนบสนิทไถ่ถามถึงยามสาย
ใช้หนวดน้อยคอยถางหนทางร้าย
ไม่ห่างกาย ไม่ห่างไกล ไม่ห่างกัน
เจ้ามดฝืนยืนยามตามยะถา
ใจเหว่ว้าฝ้าฟางหลุดทางฝัน
แฝงพวงร้อยคอยเงาเหงาเศร้าจาบัน
รอคอยวันใจสลาย...เธอหายไป