1 พฤษภาคม 2552 19:54 น.
กระบี่ใบไม้
มอง...ท้องฟ้ายามท้องฟ้าเหว่ว้าหม่น
มอง...หยาดฝนเมื่อหยาดฝนร่วงหล่นหาย
มอง...ดูเงาเหมือนเงาเหงาเศร้าเปลี่ยวดาย
มอง...ใบไม้คล้ายใบไม้...ปลิวหายไป
มอง...สายรุ้งคล้ายสายรุ้งพุ่งห่างฟ้า
มอง...ธาราคล้ายน้ำตาเริ่มบ่าไหล
มอง...ภาพคนใจสลายทั้งหายใจ
มอง...เห็นเราเศร้าหวั่นไหว...ในสายธาร
มอง...หยาดหยดของน้ำค้างกลางใบไม้
มอง...เห็นคนโง่งมงายไร้แก่นสาร
มอง...เงาเหงาคล้ายเงาเราเศร้าทรมาน
มอง...ตัวเองที่ร้าวราน...ก้าวผ่านเธอ
30 เมษายน 2552 15:04 น.
กระบี่ใบไม้
หมอกงามละมุน มีดงดวงดาว มีดอกไม้พราว
กลีบใสไหวระหว่างจันทร์
มีคนละเมอ มีคนเฝ้าคอย มีดาวเลื่อนลอย
กลิ่นฝันนั้นลอยกรุ่นใจ
...ฟ้า...
ห้วงนิทราระทมธุลี
ร้าวแหลกฤดี ที่กลางดงดาว ปวดร้าวและไกลห่างกัน
...ฉัน...
นั้นรักเธอชั่วกาล ชั่วพริบทิพย์วิมาน กลิ่นหอมลอยละลาน
คิดถึงทุกทุกชาติไป...เธอ...
เธอไม่เคยมองคราบน้ำตา ไม่มีแม้ความเย็นชา
...ไม่มีฉันในหัวใจ!!!...
ดวงดาวนิทรา ธาราสีนม มีจันทร์เสี้ยวคม
เกี่ยวฝันฉันให้ขาดลอย
แค่ในพริบตา ชั่วในพริบตา แค่ในพริบตา
เกี่ยวฝันฉันให้ขาดกัน
...แอบฟ้า...
เห็นปาริชาติพัดวี โน้มกิ่งยินดี ที่ในดงแดน
หมื่นแสนซึ้งกระจ่างใจ
...แต่ฉัน...
ฉันไม่เคยมีความหมายเลย ไม่เคยมีเลย ไม่เคยมีเรา
เปลี่ยวเหงาทุกๆชาติลืม
หมอกงามละมุน มีดงดวงดาว มีดอกไม้พราว
มีคนละเมอ
ชั่วในพริบตา เหว่ว้าชั่วกาล ดอกไม้พลิ้วบาน
กรีดลึกลงในห้วงใจ
...สุดฟ้า...
เห็นปาริชาติพัดวี โน้มกิ่งยินดี ฉันไม่อยากจำ
เจ็บช้ำเกินจะขาดใจ...แล้ว
....................................
เป็นคนข้างเคียง เป็นคนข้างใจ ดูเธอรักใคร ทุกชาติภพไป
เป็นคนข้างเคียง เป็นคนข้างใจ ทุกชาติภพไป ดูเธอรักใคร
...ฯลฯ...
30 เมษายน 2552 13:46 น.
กระบี่ใบไม้
เฝ้ารอคอยรอยแสงทองแหงนมองฟ้า
ยามแสงแรกแห่งนภากระจ่างหาว
ทักตะวันฝันระยับวับแวววาว
อรุณรุ่งจรัสพราวคล้ายยาวนาน
ผ่องปภัสร์พราวรพีเฉดสีแสง
เติมเรี่ยวแรงแห่งไฟฝันร้อยพันหวาน
ฉาบเมฆคล้อยร้อยประกายคล้ายสายธาร
ดังกิ่งกาญจน์งามระยับนับกัปกัลป์
ยอมฝังรากฝังฝากรอยรอคอยเฝ้า
แหงนมองเศร้าใจสลัวมัวเมาฝัน
ตราบแสงแรกจนลาลับนับนิรันดร์
ดวงตะวันมิเคยแล...แม้ครู่เดียว
30 เมษายน 2552 11:32 น.
กระบี่ใบไม้
คมเสี้ยวคมจันทร์ปิ่นจันทร์ปัก
คมเสี้ยวคมรักปักปันฝัน
สองเสี้ยวเกลียวกลมเหมาะสมกัน
มองเสี้ยวใจนั้นยิ่งหวั่นใจ
คล้ายเสี้ยวจันทร์เตือนเชือดเฉือนรัก
สาดแสงจันทร์ปักรักหมองไหม้
ตราบแสงจันทร์ฉายลับหายไป
คืนเหงาเศร้าในหัวใจชา
จันทร์เสี้ยวคล้ายแตกแหลกสลาย
ใจเสี้ยวลับหายกลายต่ำค่า
โดดเดี่ยวชมจันทร์แต่นั้นมา
น้ำตารินไหล...ใต้เงาจันทร์
27 เมษายน 2552 16:06 น.
กระบี่ใบไม้
วันหนึ่งทรงจำของยามหนาว
ฉันถามดวงดาวว่าหนาวไหม?
ดาวตอบกับฉันไม่เป็นไร
แสงจันทร์เพื่อนใจฉันยังมี
วันหนึ่งทรงจำ ณ ยามเศร้า
ถามเจ้าดวงดาวว่าเศร้าไหม?
ดาวตอบกับฉันไม่เป็นไร
แสงจันทร์เพื่อนใจฉันยังคอย
ครั้งหนึ่งยามชีวิตฉันคิดถึง
ดาวล่ะ...คิดถึงใครบ้างไหม?
ดาวตอบว่าไม่เคยคิดถึงใคร
ตราบที่จันทร์เพื่อนใจยังไม่เลือน
ย้อนถามหัวใจไฉนเล่า
ใจเจ้าคิดถึงใครบ้างไหม?
ใจตอบว่าคิดถึงสุดหัวใจ
แต่ว่าเธอนั้นอยู่ไกล...ฉันเหลือเกิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
941
