27 มิถุนายน 2549 10:55 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ทุกครั้งที่...ฉันเศร้า....ทุกครั้งที่ฉันทุกข์....ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อยล้ากับงาน
กับความคิดใครบางคน....ทุกเวลาว่างของวันมักนั่งมองฟ้า
พ่ออยู่ไหนค่ะ....อ้อมอกที่คุ้นเคย..ของพ่อ...ที่คอยปกป้องลูกสาวคนนี้
รู้ไหมหนูเจ็บ และเหนื่อยเหลือเกินตอนนี้ หนูอยากจะทิ้งทุกอย่าง อยากจะละวางทุกสิ่ง อยากจะกลับมา โลกส่วนตัวตัวเอง อีกครั้ง....คำพูดของพ่อ...สัมผัสของพ่อ คงมีแต่เพียงพ่อ ที่ปกป้องได้ นิทานหลายเรื่อง ที่พ่อเล่าเหมือนเพิ่งพัดผ่านไป เพียงวันวาน พ่อเลยบอกว่า กระต่ายน้อย เหนื่อยหรือ มาซิมาให้พ่อกอด...ถึงหนูโตสักแค่ไหน แต่หนูยังเป็นนางฟ้า...ตัวน้อยของพ่อเสมอ พ่อจะเล่านิทาน ให้หนูฟังสักเรื่อง ฟังน่ะลูกรัก
มีชายคนหนึ่งไป ร้านขายสัตว์เลี้ยง บอกเจ้าของร้านว่า อยากได้สัตว์เลี้ยง ที่ทำได้ทุกอย่าง
เจ้าของร้านตอบว่า หมาได้ไหมครับ
ชายหนุ่ม หมาธรรมดาเกินไป
เจ้าของร้าน งั้นอะไรดีน่ะ อ๋อ...รู้แล้ว กิ้งกือ ไงครับ ทำได้ทุกอย่าง
ชายหนุ่ม ตกลงทันทีซื้อ กิ้งกือกลับบ้าน แล้วสั่งให้ ทำความสะอาด
30นาที ต่อมา ของทุกชิ้นในครัว สะอาดหมด
ไปทำความสะอาด ห้องนั่งเล่นด้วย
20นาทีต่อมา ห้องนั่งเล่นสะอาดหมดจด
เค้าคิดในใจ ช่างวิเศษอะไรอย่างนี้ สัตว์เลี้ยงตัวนี้ ทำได้ทุกอย่าง เจ๋ง จริงๆ
ชายหนุ่ม สั่งใหม่ เจ้ากิ้งกือ ไปซื้อ ห นังสือพิมพ์ให้หน่อย 10นาที 20นาที 30นาที ผ่านไป จนเกือบชั่วโมง เจ้ากิ้งกือ ไม่กลับมาสักที หนีไปแล้ว ? โดนรถทับ ? ทนไม่ได้ ต้องไปดู ชายหนุ่ม เดินออกไป แปลกใจ เจ้ากิ้งกือ ขวางประตู
อ้าว.... .... ให้ไปซื้อ หนังสือพิมพ์ มัวทำอะไร
เอ๊ะ..... ... ผมกำลังจะไป เห็นป่าวเนี่ย...ใส่รองเท้าอยู่ เจ้ากิ้งกือตอบ
เสียงหัวเราะ สดใส ของฉัน กลับมาอีกครั้ง เพราะพ่อ เสียงทุ้มของพ่อพร้อมมือ ที่อบอุ่น ลูบผมฉันแผ่วเบา จำไว้ลูกรัก
เวลาหนูหัวเราะ โลกจะหัวเราะพร้อมหนู
เวลาหนูร้องไห้ หนูจะร้องไห้คนเดียว
นิทานหลายเรื่องบทเพลง หลายบทเพลง ที่พ่อเคยร้อง ยังดังก้อง ในใจเสมอ
พ่อค่ะ หนูคิดถึงพ่อเหลือเกิน
22 มิถุนายน 2549 22:15 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เรื่อง โทรศัพท์
จีบกันใหม่ๆ.....โทรหากันทุกวัน...โทรแล้วตัด...ตัดแล้วโทรต่อ.....
พอนานไป..โทรหากันทุกวัน...คุยกันไม่ได้ 5นาที
สุดท้าย ว่างนักรึ โทรมาทำฟะ ไม่มีธุระอย่าโทรมา
จีบกันใหม่ๆ.....
สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ จ๊ะๆจ๊าๆ อดกิน อดนอนเพียงเพื่อได้คุยกัน
พอนานไป เดี๊ยวน่ะเดี๊ยว ค่อยโทรมาใหม่แล้วกัน
สุดท้าย โทรเท่าไรก็โทรไม่ติด เพราะปิดเครื่อง เพราะคลื่นไม่ดี เพราะมีหลายเบอร์แต่ไม่บอกกัน
จีบกันใหม่ๆ....เดี๊ยวค่าโทรศัพท์จะจ่ายให้...
พอนานไป...ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ให้หน่อยน่ะ
สุดท้าย.... โทรศัพยท์จะโดนตัดแล้วทำไมไม่ไปจ่ายให้ด้วยเฮงซวยจริงๆ
จีบกันใหม่ๆ....มือถืดเปิด24ชั่วโมง
พอนาน....ไปปิดนอนเข้านอน
สุดท้ายปิดตอนไหนก็ปิด
เรื่องการนอน
จีบกันใหม่ๆ...นอนละเมอถึงเธอทุกวัน
พอนานไป...นอนละเมอเปลี่ยนชื่อเธอทุกวัน
สุดท้าย...นอนละเมอกลับบ้านไม่ถูกสักวัน
คุณเป็นแบบไหน หรือว่า อยากได้ยินเสียงของใครทุกวัน ขอเพียงได้ยินก็มีความสุข
หรือบอกตัวเองว่า ทำไมรู้สึกโหยหา ไม่รู้เบื่อ ฟังเสียงเจื้อยแจ้ว เพลิดเพลิน
หลับสบาย
ในทางตรงข้าม หรือคุณ ยังไม่มีใคร หรือคุณ ยังไม่เจอคนที่ใช่ คุณเพียงเหงา ดีกว่าไม่มีใครคุยด้วย
มีคนเคยกล่าวว่า ความรู้สึกส่งผ่านกันได้ ขอเพียงหัวใจของใครสองคนตรงกัน
ในความรู้สึกนั้น เหมือนมีอ้อมกอดแห่งรัก อ้อมกอดความอบอุ่น
เพียงแต่ใครจะรู้สึกได้ ถ่ายทอดอารมณ์ซึมซึบความอ่อนหวานได้ถึงเพียงใดเท่านั้น
เรื่องของหัวใจ กลไกลต้องเดินตามแรงขับเคลื่อน ถ้าคุณพร้อมเปิดใจ
เรื่องดีๆทั้งหลาย ทำให้เปลี่ยนแปลง
สุดท้าย ขอให้คู่รัก เพื่อนสนิท คนรู้ใจ รักษามิตรภาพและสายใยตราบนานเท่านาน
8 มิถุนายน 2549 02:56 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ผู้ชายที่คุณรอนิสัยอย่างไร...คุณรอคอยใคร...
คำถาม...พร้อมทั้งส่งเพลง....คำกลอน...ทำให้...เสียงถามของใครบางคนทำให้คนอีกคนหลั่งน้ำตา จนข่มตาหลับไม่ลงเลยทีเดียว
หลับตา..แต่หัวใจ..เจ็บเหลือเกิน..บทเพลงบทนั้น..เหมือนมีดกรีด บาดแผล ให้แยกออกจากกันอีกครั้ง น้ำตาหลั่งรินร้าวลึกทั่วร่างกาย อยากจะให้ชาชิน ไม่รู้สึก แต่ไม่เคยสักครั้ง หัวใจไม่รักดี กลับมาทำร้ายเจ้าของ ครั้งแล้วครั้งเล่า
กระต่าย ...รู้สึกผูกพันธ์กับเพลงใบไม้ใช้บ่อยเหลือเกิน...
โพสบทกลอน...ในไฟฝันมิมีวันจาง ...ตอกย้ำ...เหมือนใจจะขาด
น้ำตาหลั่งไหลพร่างพรูจากไหนไม่รู้สิ้น
รอยอดีตเหมือนภาพทับซ้อน เพิ่งเกิดขึ้น ไม่นาน
ตัวโตในวัยเด็ก มักชวนตัวเล็ก วิ่งเล่นในสวนของพ่อ
เวลาตัวเล็กถูกรังแก ตัวโตจะปกป้อง เวลาตัวเล็กทำการบ้านไม่ได้
ตัวโตจะคอยสอน เวลาตัวเล็กงอแง แสนงอน ตัวโตจะเอาใบไม้มาเป่าเป็นบทเพลง ให้ตัวเล็กฟังเสมอ
ใบไม้ทุกใบ มีค่า ตัวโตมักจะสอดใบไม้ใส่สมุดให้ตัวเล็กทุกครั้งที่เจอกัน
มองท้องฟ้า ความฝัน ต้องตามความฝัน ตัวโตไปตามความฝันอยากบินอยู่บนท้องฟ้า
เพลงใบไม้กับใบไม้ที่ตัวโตมอบให้ใส่กรอบพร้อมกุหลาบขาวที่ตัวโตทำให้ เริ่มเก่าตามกาลเวลา
ความห่างไกล ทำให้ตัวโตเงียบหาย ไร้ร่องรอยเหมือนประหนึ่งว่า โลกนี้ไม่มีตัวโตของตัวเล็กอีกแล้ว
สวนแห่งนั้นทรุดโทรมตามกาลเวลา แต่มีใครบางคน
กลับไปที่จุดนั้นเสมอ เฝ้ารอคอย สัญญาที่เคยให้ ว่าจะพบกันใต้ต้นไม้ที่เคยเป่าเพลงให้ตัวเล็กฟัง
จากวันแปรเปลี่ยนเป็นเดือน จากเดือนหมุนเปลี่ยนเป็นปี
แต่หัวใจ ใยไม่เคยเปลี่ยน ทำไมต้องรอคอย
มันน่าจะสิ้นสุดกันสักที กับน้ำตา กับสัญญาของใครบางคน
ได้แต่วิงวอน สายลม หอบความรัก ข้ามขอบฟ้าไกล
ถ้าคุณได้ยิน จงโปรดกลับมาดูแลหัวใจกันอีกสักครั้ง
คุณอยู่ที่ไหน เสียงเรียกร้องของหัวใจ ได้ยินบ้างไหม
เสียงเริ่มแผ่วหาย แต่ทำไมรอยแผลเพิ่มทับทุกวัน
น้ำตาของตัวเล็กคงไม่มีค่า พอที่ตัวโตจะเอื้อมมือเช็ดให้อีกแล้ว
5 มิถุนายน 2549 22:18 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ความรัก เป็นสิ่งสวยงาม และ สามารถ เอาชนะสิ่งทั้งปวง ได้อยู่ที่ความพยายาม และ โอกาส ซึ่ง สามารถ ทำได้ด้วยตัวเอง และ ไม่สามารถหาซื้อ ได้ด้วยเงินทอง พ่อเลยเล่าให้ฟังในส มัยเด็กว่า เทศกาลตรุษจีน สมัยโบราณ แม่บ้าน จะทุ่มเท ทำขนมปัง แผ่นกรอบ ที่ทำด้วยข้าวเจ้า ซึ่งใช้ เป็นสัญญลักษณ์ แทนความรัก ม้วนเป็นก้อนกลมๆ เล็กๆพันเป็นสี่ทบ เหมือนพัดจีน เวลาคลี่พัด ออกมา จะเห็น ลายนูนบนขนมปัง โดยใช้เป็นรหัสลับ ของ คู่รัก ซึ่งต้องใช้เวลา และ ความพยายาม ในการทำเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ พ่อยังเคยบอกอีกว่า รู้ไหมค่ะ พระจันทร์ก็เป็นสัญญลักษณ์แห่งความรัก และการอยู่ร่วมกัน พ่อจะเล่าให้ฟังว่า สมัยจีน ยุคราชวงศ์ถังมีกวี ท่านหนึ่ง เป็น กวีหลวง ชื่นชอบ และรักดวงจันทร์เป็น ชีวิตจิตใจ เขามักเขียนบทกลอนเกี่ยวกับดวงจันทร์จนได้รับการยกย่องว่า เขียนได้งดงามไม่ แพ้ดวงจันทร์ จนมีเรื่องเล่าอีกว่าวันหนึ่ง กวีหลว งผู้นี้ ขณะที่เขา ออกไปชม ความงาม ท้องฟ้า ยามค่ำคืน และพยายามสวมกอดเงาจันทร์ที่ปรากฎในน้ำ จากนั้น ไม่มีใครพบ เขาเห็นอีกเลย
มนต์อำนาจของพระจันทร์ อำนาจแห่งความศักดิ์สิทธิ์ ทำให้เชื่อกันว่า วันพระจันทร์เต็มดวง คู่รักจะถูกดลบันดาล ให้อยู่ร่วมกัน และแต่งงานกันด้วยอำนาจศักดิ์สิทธิ์ ของชายชราผู้น่าเกรงขาม ที่อาสัย อยู่บน ดวงจันทร์ โดยใช้ ด้ายแดง ที่เราไม่สามรถเห็นได้ ผูกไว้ที่เท้า ของเด็ก ทารกชายหญิงมาให้เป็น คู่รักกัน
นี่คือประวัติความรัก รักเอยรัก เป็นอย่างไร ทำไมทุกคน ต้องมีความรัก
เสาะแสวงหา ไขว่คว้า สมหวัง ผิดหวัง สุข ทุกข์ เพราะ รักกันมากมาย
กระต่ายน้อย หลับตาลงได้แล้ว นิทานรักเอย จบลงแล้ววันนี้ลูกรักของพ่อ เสียงเล่าที่เปี่ยมด้วยความรัก ของพ่อไม่เคยห่างหาย จากหัวใจ
การเวลาลบเลือน ทุกอย่างได้ แต่กระต่ายน้อยจำไว้ ไม่สามรถลืมความรักของพ่อ ได้เลยสักวันเดียว หลับตาได้แล้ว ลูกรัก
พ่อค่ะ...หนูเขียนเรื่องนี้แล้วคิดถึง พ่อเหลือเกิน....
หน้าส่วนตัว
1963
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
