เพลงผีเสื้อ

กระต่ายใต้เงาจันทร์

มวลดอกไม้ร่ายลีลาร่าเริงขาน
ดอกเปล่งบานเย้ายวนดมชมสีสัน    
มวลพฤกษาระริกไหวใต้ตะวัน
เหมือนนิยามบทเพลงนั้นในวันนี้

หริ่งเรไรร่ายลำนำคำขานขับ
เสียงสายลมขานรับเหมือนดีดสี
ฝูงมัจฉาวนเวียนว่ายในวารี
เพลงผีเสื้อบรรเลงดนตรีร่ายลีลา
 
ผีเสื้อเอ๋ยกางปีกบางกลางโลกกว้าง
ทุกก้าวอย่างมีความหมายให้ค้นหา
บางครั้งเจ้าบินโบกโบยดูโรยรา
บินข้ามป่าใต้ท้องฟ้าภูผาชัน
 
 
มองนัยน์ตาผีเสื้อสวยช่างแสนเศร้า
คล้ายหญิงสาวที่งดงามตามหาฝัน
ผ่านทุกข์โศกโลกเงาสารพัน
เหมือนเจ้าบินฝ่าฟันเย้ยหยันความหวาดกลัว
 
ปีกบางบางบินลงอย่างอ่อนแรง
หัวใจเคยกล้าแกร่งเป็นแผลทั่ว
เจอพายุแดดลมฝนความหม่นมัว
เพียงผ่านชั่วพ้นค่ำคืนเพียงลมพัด
 
เจ้าผีเสื้อแสนสวยหมดอายุขัย
ผ่านช่วงวัยคล้ายผู้หญิงโดนเขาสลัด
ด้วยเปราะปรางหัวใจจึงเซซัด
เจอเรื่องราวสารพัดอย่างเดียวดาย
 
จบกันทีเพลงผีเสื้อในความเศร้า
แฝงความเหงาเฝ้าครุ่นคิดตามความหมาย
ผีเสื้อสวยเคยกางปีกบินกรีดกราย
แต่สุดท้ายเหลืออะไรในชีวิต