23 ตุลาคม 2554 16:29 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
อ่อนไหวในอ่อนหวาน
สายธารละเรื่อล่อง
เสียงลมเป็นทำนอง
เรียงร้อยร้องทำนองสรภัญญะ
ในพบย่อมมีพราก
เกิดดับจากสัมผัสอาตยนะ
รู้แค่รู้เห็นแค่เห็นเป็นสรณะ
ใช้ผัสสะดูรู้แล้ววาง
ในโลกวุ่นย่อมมีเงียบ
ในราบเรียบย่อมมีอุปสรรคบ้าง
ในอับจนย่อมมีหนทาง
เพราะโลกกว้างย่อมมีดีและเลว
3 ตุลาคม 2554 23:30 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
-: ในฝัน :-
-:ภาพห้วงแห่งความทรงจำคอยย้ำติด :-
แม้ในฝันหลับสนิทยังแอบเพ้อ
นั่นคือใครใครกันเล่าเฝ้าพบเจอ
หลงละเมอหรือเพ้อไปเอ๊ะ...ใครกัน?
-: ความรู้สึกพันคลับคล้ายได้ใกล้ชิด:-
มาจุมพิตนวลแก้มแต้มแต่งฝัน
มอบอ้อมกอดอันอบอุ่นมากำนัล
ผ่านความฝันรู้รับประทับตรึง
-: ลืมตาตื่นนึกย้อนความรู้สึก :-
ความทรงยังล้ำลึกจนคิดถึง
ทุกยามคืนตื่นหลับยังตราตรึง
ใครคนหนึ่งคือชายใดที่หมายมอง
-: พรหมลิขิตขีดไว้แค่ในคิด:-
ส่งแววตามาหวานนิด-นิดมาจดจ้อง
แล้วนั่นใครชายใดหมายเคียงครอง
ใจร่ำร้อง...ในความฝัน...นั่นคือใคร
หน้าส่วนตัว
1204
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
