24 กันยายน 2551 19:23 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ดวงตาฉันจับจ้องใครไม่สำคัญ
หัวใจฉันใกล้เธอแม้ไกลใกล้
อ้อมแขนฉันโอบเอื้อไว้เผื่อใคร
ใบหน้าฉันอิงซบไว้อ้อมกอดคุณ
แม้วันนี้คุณเงียบเหงาและหนาวเหน็บ
ฉันจะเก็บคุณไว้อ้อมกอดอุ่น
จะซึมซับสัมผัสอ่อนละมุ่น
ขอเพียงคุณอย่ามีใคร
แม้คุณเหนื่อยล้านานนักแวะพักก่อน
มาหนุนนอนแนบตักสักพักไหม
หายเหนื่อยเมื่อยล้าจึงค่อยไป
จันทร์อำไพฉันเล้นหายใต้ราตรี
ฉันขอเป็นแค่ตัวแทนความอ่อนหวาน
ผสมผสานแผ่วผิวผ่านในคืนนี้
ขออยู่ในลมหายใจใครคนดี
พอแสงจันทร์อาบรัศมีฉันเร้นหาย.....ใต้เงาจันทร์.......
22 กันยายน 2551 19:36 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ความรักเหมือนดอกไม้ที่ไหวอ่อน
สายลมคลอนแผ่วผิวแล้วปลิวหาย
ความสัมพันธ์ไกลห่างต่างเดียวดาย
แหลกสลายความฝันต่างฝันแปร
ความรักเหมือนสายฝนหล่นจากฟ้า
ทำกายาหนาวเหน็บเจ็บเป็นแผล
เม็ดฝนปนน้ำตาหาคนแล
กลับพ่ายแพ้ขื่นขมระทมใจ
ความรักเหมือนสายลมล่มความหวัง
โหมประดังโถมทับเกินรับไหว
มิอาจฝืนยืนสู้อยู่ต่อไป
เหมือนสิ้นไร้ชีวาอ่อนล้าแรง
ความรักเหมือนเวลาตามหาฝัน
พร้อมตะวันชิงพลบเพื่อหลบแสง
ให้ความมืดเป็นรอยต่อก่อกำแพง
สร้างเส้นทางหนแห่งโลกที่โศกตรม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1252
