9 กุมภาพันธ์ 2551 18:39 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ใต้ดวงตะวัน
มีสิ่งยิ่งใหญ่กว่านั้นหรือปล่าว
หรือแค่การพ่ายแพ้เพียงบางคราว
จนฝังลึกเจ็บร้าวไม่ผันแปร
ในวันคืนอันหนาวเหน็บ
ใครเล่าไม่เคยเจ็บไม่เคยแพ้
ใครกันไม่รู้ความออ่นแอ
ย่อมพ่ายแพ้ไร้บาดแผล...ประสบการณ์...
ใต้จิตสำนึกนั้น
มีบทเรียนสำคัญที่พ้นผ่าน
สิ่งที่เคยพ่ายแพ้ในวันวาน
สร้างความยิ่งใหญ่นั้นให้กับ...เธอ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 21:10 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
หมดสมัยแล้วเก็บรูปใครไว้ใต้หมอน
เอามาดูก่อนนอนช่วยอะไรได้
เปลี่ยนวิธีบุกดีกว่าเพื่อชนะใจ
ทำหน้าซื่อตาใสในแววตา
ทำเป็นผ่านมาเสนอหน้าให้บ่อย
แล้วค่อยหายจ้อยให้ถามหา
ดูสิคิดถึงไหมเมื่อไม่มา
จะถามหาหรือว่าไม่สนใจ
ถ้าวิธีนี้ใช้ไม่ได้ผล
เริ่มคิดค้นหาวิธีใหม่
ทำตัวน่าสงสารน่าเห็นใจ
หัวใจเธอสั่นไหวไหมลองดู
แต่ถ้าลองหลายวิธีไม่ได้ผล
คงต้องคิดเล่ห์กลที่สวยหรู
ลองถูกลองผิดหลายชนิดดู
แต่ถ้าเธอไม่รับรู้ต้องทำใจ
30 มกราคม 2551 17:49 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ระยับพราววาวเพชรกลอกเก็จพร่าง
จูบเบาบาง พร่างใบ พรายแดดฉ่ำ
ลมเช้าโชย หอมชื่น รื่นลำนำ
ราวระบาย ร่ายระบำ ร่ำระใบ
ไผ่สะบัดพลัดพรูลงสู่พื้น
น้ำค้างชื้นร่วงมายอดหญ้าไหว
ยังวูบวับไหวหวามอยู่วามไว
ลมโลมไล้กลอกเก็จเฉกเพชรพราว
ยังกะพริบล้อไล้ในแดดพร่าง
จนวูบวายสลายร่างกลางแดดผ่าว
ย่อมระเหยเลยหายไม่ยืนยาว
หญ้าไหนเลยจะอาจน้าวให้พราวพื้น
ด้วยแดดฉายพรายฉ่ำน้ำค้างฉาย
ก็สลายเลือนล้างกลางแดดขืน
ชีวิตคนดุจน้ำค้างไม่ยั่งยืน
เกียรติยศหยิบยื่นไม่ยืนนาน
หลงระเริงเหลิงละลงคงสงบ
รอเลือนลบกลางแดดที่แผดผลาญ
ก่อนวูบวาย สลายวัน กลับชื่นบาน
คลายร้อนร่านเย็นฉ่ำน้ำค้างพรม
ปรายฝน ผกาพนานต์
14 มกราคม 2551 18:04 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ไม่รับรู้ระยะทางถึงฝั่งฝัน
จะสิ้นสุดในวัยวันที่เท่าไร
หรือนิรันดร์จนตายจากพรากกันไป
รับรู้ได้เพียงก้าว พักคราวล้า
ไม่รู้จะพบพานหวานหรือขม
ผจญลมพายุปะทุกล้า
หรือวักดื่มกระแสฝันธารธารา
รู้เพียงว่ามีดอกไม้ที่ปลายทาง
ไม่รับรู้ว่าจะเจ็บกี่เหน็บหนาว
จะต้องท้อกันกี่คราวร้าวรุมร่าง
หัวใจดวงรุ่มร้อนจะผ่อนจาง
หรือลอยคว้างในลมฟ้า ชะตากรรม
ฝนจะตกละลายหายลมร้อน
ชะฝุ่นแล้งไปก่อนจะพลบค่ำ
หรือเมฆขาวปุยฝ้ายยังร่ายรำ
ปล่อยเปลวแดดไหม้ช้ำถึงน้ำใจ
แม้เราไม่เคยรับรู้กับระยะ
แต่ขณะยังใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่
เท้าที่วางทอดเท้าจะยาวไกล
ระยะฝันคงบอกได้กี่ปลายทาง
3 ธันวาคม 2550 16:17 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ฉันมีสิทธิ์รักได้ไม่จำกัด
ไม่ผูกมัดใช้สิทธิ์ความคิดได้
มาแจกจ่ายเงินตราให้รับไว้
ทำหรือไม่สิทธิ์ของฉัน...อย่าฝันเธอ....
จะรักใครชอบใครได้ทั้งนั้น
สิทธ์ของฉันหวังไว้ในใจเสมอ
แม้คนใดมุ่งหมายให้ปรนเปรอ
ฝันไปเถอะรอจนตายไม่หมายทำ
สักกี่รายกี่คนมากล่าวอ้าง
ทำทุกอย่างถ้าได้ว๊าย...น่าขำ...
ช่างสกปรกโสมมคนระยำ
การกระทำฉันมองเห็นเต็มสองตา
บอกให้รู้...รักปักจิต...คือ..สิทธิ์ฉัน...
อย่าขวางกั้นริดรอนกันเลยหนา
ขอให้สิทธิ์ความเป็นคนทุกเวลา
แต่ถ้าเธอไร้คุณค่า...ขอใช้สิทธิ์...คิดขอลืม...
หน้าส่วนตัว
1217
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
