15 พฤษภาคม 2549 00:01 น.
กระต่ายป่า
เพราะความรักไม่ใช่สมุดหนังสือ
จึงไม่อาจเขียนด้วยมือ แล้วลบด้วยยางลบก้อนไหน ๆ
เพราะความรักถักทอขึ้นด้วยความรู้สึกจากหัวใจ
แม้เวลาผ่านไป ก็ไม่เลือนหาย จากความทรงจำ
เพราะความรักไม่ได้เขียนด้วยดินสอ
จึงไม่อาจลบ แล้วเขียนต่อ ทุกเช้าค่ำ
เพราะความรัก รับรู้ - สื่อ - ได้ ด้วยการกระทำ
ข้อความ - คำพูด - กี่คำ ก็ไม่อาจย้ำซ้ำ ๆ บอกความรู้สึกข้างใน
. . . . . . . . .
คำรัก คำหนึ่ง
จะลึกซึ้ง สักเพียงไหน
จะไหวหวาม สักเท่าไรห่
คงไม่อาจแทนได้ กับหนึ่งการกระทำ
14 พฤษภาคม 2549 22:51 น.
กระต่ายป่า
ความหวัง ความหวัง
บางทีเราก็ต้องทิ้งความฝันพัง ๆ เพื่อก้าวต่อไปข้างหน้า
ปล่อยให้เรื่องเก่า ๆ เป็นแค่เงา จางหายไปกับกาลเวลา
เท้าติดดิน มองเย้ยฟ้า แล้วปล่อยให้สายลมรักษาใจ
ผ่านแล้ว.. ผ่านไป..
ปล่อยให้หัวใจยอมรับกับคำว่าไม่
รับความจริง บอกตัวเองว่าไม่เป็นอะไร
รอให้ถึงเช้าวันใหม่ ฝากเรื่องราวไปกับพระจันทร์และดวงดาว