ทุกวันนี้ผมยังมีแต่น้ำตา ที่ล้นออกเอ่อมาไม่จางหาย แม้ยามนอนยามตื่นไม่เลือนคลาย แม้ยามตายคงมิวายตายลืมตา ครั้นครั้งหนึ่งเคยซึ่งมีคนรัก เคยโอบกอดนอนหนุนตักสุขนักหนา ครั้นครั้งหนึ่งเคยเอ่ยคำย้ำวาจา ว่าสัญญาจะรักกันนานเรื่อยไป มาวันหนึ่งซึ่งเธอไม่เหมือนก่อน คำสัญญาเริ่มสั่นคลอนตอนห่างหาย ไม่เจอกันยอดชีวันก็กลับกลาย เริ่มเสื่อมคลายความผูกพันคำสัญญา ทุกวันนี้ผมยังรักเธอเสมอ แม้จะไม่ได้เจอดั่งใจฝัน แม้วันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกัน แต่ทุกคืนและทุกวันยังฝันรอบทกลอนไทย
หน้าส่วนตัว
1207
