17 มีนาคม 2547 14:29 น.
กระดาษกาว
** เพื่อน ** มีความหมายมากแค่ไหน
เราสองคนต่างก็ใช้ใจช่วยค้นหา
รับรู้ ซาบซึ้ง ในทุกส่วนของกายา
ได้แต่ภาวนาให้เป็นเพื่อนกันต่อไป
ต้องจากกันแล้วนะ ** ยัยตัวแสบ **
อย่าเพิ่งไปแอบร้องห่มร้องไห้ซะที่ไหน
รู้ไว้ว่าจากกันแค่กายแต่ไม่จากใจ
เราสองคนจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปใช่มั้ยเธอ
ทุกวันต้องมีเสียงฉันและเธอคอยทะเลาะ
ผ่านไปสักพักก็ตามเกาะกันแน่นอยู่เสมอ
แต่อีกไม่นานคงไม่มีภาพนั้นให้พบเจอ
ไม่ใช่ไม่เสียใจนะเธอ ..แต่ความจำเป็นมันพาไป
เราสองคนต่างก็รู้
แม้ว่าจะดูสนิทกันมากสักแค่ไหน
แต่ก็ต้องยอมให้ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นไป
ไม่ใช่ตามกฎของหัวใจ ..แต่เป็นกฎของฟ้าดิน
เธอไม่ได้เป็นแค่เพียงเพื่อนแท้
แต่เธอยังเป็นเหมือนแม่ เหมือนพี่สาวที่บ้าบิ่น
ทุกครั้งจะมีเสียงปลอบโยนของเพื่อนคนนี้ให้ได้ยิน
รับฟังเป็นอาจิณในยามที่มองไม่เห็นใคร
ควรจะขอบคุณสินะ ..การจากลา
ที่ทำให้รู้ว่าเวลามีค่าแค่ไหน
ทำให้รู้ว่ามิตรภาพของเรายิ่งใหญ่เพียงใด
แม้น้ำตาจะเอ่อล้นใจ แต่ก็ต้องจากกันอยู่ดี
รักนะ ..** ยัยจอมแสบ **
อย่าไปแอบมีเรื่องกับใครล่ะทีนี้
ไม่มีฉันอยู่ห้ามแล้วนะ พี่สาวจอมอวดดี ..
เตือนไว้ก่อน เพราะไม่รู้อีกกี่ปีจะได้เจอเธอ ..
****** สำหรับ เพื่อน คนดีที่หนึ่งเลย ******
เพื่อน . คนที่ห่วงใยเรา
เพื่อน . คนที่คิดถึงเรา
เพื่อน . คนที่ตักเตือนเรา
เพื่อน . คนที่หวงเรา ((อย่างกับแม่หวงลูกสาว)) อิอิ
เพื่อน . คนที่ทำให้เรารู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก
เพื่อน . คนที่ยอมเสียค่าโทรศัพท์เพียงเพื่อจะโทรมาถามว่า .. กินข้าวรึยัง (( จะโทรมาทำไมเนี่ย ))
เพื่อน . คนที่ยอมให้เรานอนหนุนตัก แม้ว่าจะเป็นชั่วโมงก็ตาม (( ..รู้นะ ว่าเมื่อย อิอิ ))
เพื่อน . คนที่ไม่บ่นสักคำ เวลาเรามาสาย
เพื่อน . คนที่ทนกับนิสัยเอาแต่ใจ ((ที่มีมาแต่กำเนิด))
เพื่อน . คนที่ช่วยเหลือเราทุกวิถีทาง เท่าที่ทำได้ (( ถึงทำไม่ได้ ก็ทำอ่ะ ))
เพื่อน . คนที่ทำให้รู้ว่าคำว่า เสียสละ เป็นยังไง
เพื่อน . คนที่ทำให้รู้ว่า คนไหน มิตร คนไหน ศัตรู
เพื่อน . คนที่ยอมปั่นจักรยานมาหา เป็นหลายกิโล ..เพียงแค่มาบอกว่า คิดถึง
เพื่อน . คนที่นั่งเป็นเพื่อน เป็นชั่วโมงๆ เวลาเราร้องไห้
เพื่อน . คนที่รู้ว่าเราไม่สบาย โดยไม่ต้องถาม
เพื่อน . คนที่รู้ว่าเราเสียใจ ..แม้ว่าไม่มีใครมองออกเลยก็ตาม
เพื่อน . คนที่ทำให้โลกนี้สวยงามขึ้น
เพื่อน . คนที่ให้กำลังใจเรา
เพื่อน . คนที่พร้อมจะรับฟังปัญหาทุกอย่าง แม้ว่ามันจะซ้ำๆเดิมๆ
เพื่อน . คนที่สื่อสารกันได้ เพียงแค่มองตา
เพื่อน . คนที่เราสามารถเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องฝืน ..เวลาอยู่ด้วยกัน
เพื่อน . คนที่บังคับให้ทายาที่เราเกลียดที่สุด .ทำให้เราร้องไห้ แค่เพราะอยากให้เราหาย
เพื่อน . คนที่ทะเลาะกับเราได้ทุกวัน . แต่ไม่เคยเกลียดกันสักวัน
เพื่อน . คนที่ยอมโดนเราบังคับให้ถ่ายรูป ทั้งๆที่เป็นสิ่งที่เกลียดที่สุด (( ขอโทษน๊าา ))
เพื่อน . คนที่บอกเราอยู่เสมอว่า ไม่เป็นไร ..เดี๋ยวจัดการให้ เวลาที่เรามีปัญหา
เพื่อน . คนที่ให้อภัย ..เวลาที่เราทำผิด
เพื่อน . คนที่ยอมอยู่เป็นเพื่อน ยอมโดนแม่ว่าที่กลับช้า เพียงเพราะเรา ไม่ยอมกลับบ้าน
เพื่อน . คนที่ทำให้เรารับรู้ได้ถึงความจริงใจ
เพื่อน . คนที่ทำให้ความผูกพันเหนียวแน่นยิ่งกว่ากาวตราช้าง (( จิงๆ ))
เพื่อน . คนที่แอบเอาขนมมาแขวนไว้หน้าบ้านเสมอ เวลาเราบ่นว่าอยากกิน (( อิอิ อร่อยดี ))
เพื่อน . คนที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่า
เพื่อน . คนที่มอบความรักให้สม่ำเสมอ ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
/// ฯ ล ฯ ///
*********** ขอบคุณ .สำหรับการเป็นคนๆนั้น.. ************
17 มีนาคม 2547 14:01 น.
กระดาษกาว
ต่อไปนี้เราคงต้องจากกัน
แต่เธอช่วยยืนยันกับฉันหน่อยจะได้ไหม
แม้ว่าระยะทางของเราจะห่างไกล
แต่เรามีพันธะของหัวใจว่าจะไม่ไกลกัน
เคยสัญญากันเอาไว้
พันธะระหว่าง ใจ สอง ใจ เธอกับฉัน
รับรองว่ามิตรภาพจะยังคงมั่น
ฉันจะทำตามคำสัญญานั้น อย่างจริงใจ
จะไม่ลืมเลย .. คำว่า ** คิดถึง ** ..
คำซึ้งๆ และความห่วงใยที่เธอเคยให้
ในยามที่เราต้องห่างกันไกล
เธอไม่ต้องกังวลไป ..เพราะยังไงก็จะไม่ลืมมัน
อาจจะไม่ได้เจอกันอีกในวันหน้า
แต่ฉันจะหายตัวไปหาในความฝัน
ขอเพียงแค่เธอยังมีสัญญาของความผูกพัน
แล้วฉัน ..จะไปวิ่งเล่นในฝันของเธอ ..คนดี ..
14 มีนาคม 2547 17:08 น.
กระดาษกาว
เคยรู้สึกบ้างไหม
ในยามที่ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
ในยามที่ไร้ซึ่งหนทาง
ในยามที่จิตใจอ่อนล้าและอ้างว้างเดียวดาย
มองไปไม่เห็นใครสักคน
ไม่มีใครสน มีแต่คนห่างหาย
ความเหงารายล้อมอยู่รอบกาย
จิตใจอ่อนล้า มากมาย เกินจะทน
นั่งคุยกับตัวเองในทางสายเหงา
ถามใจเราว่าทำไมถึงมีแต่ความสับสน
หลงอยู่แต่ในทางที่วกวน
หวังเพียงให้ใครสักคน ช่วยสนใจ
กำลังใจหมดแล้วตอนนี้
อยากหลับตาลงเสียที อยากไปที่ไหนก็ได้
พักฟื้นแล้วค่อยมาเริ่มใหม่
เผื่อลืมตามา แล้วสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี.
14 มีนาคม 2547 16:30 น.
กระดาษกาว
มองออกไปบนถนน
ท่ามกลางชีวิตของผู้คนที่หลากหลาย
ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
แต่บางคนกลับใช้ชีวิตอย่างง่ายดายท่ามกลางคนนับพัน
อยากมีชีวิตที่อิสระ
ไม่ต้องพบปะกับใครที่ไหนวันข้ามวัน
เบื่อแล้ว..เบื่อกับการสวมหน้ากากเข้าหากัน
ในขณะที่ความผูกพันกลับลดลง
โลกเราทุกวันนี้
ค่านิยมของเทคโนโลยียิ่งสูงส่ง
แต่กลับหาไม่ได้เลยจิตใจที่ซื่อตรง
โลกคงเปลี่ยนไป ไม่มีทางเหมือนเดิม
บนโลกของถนนคอนกรีต
จารีตประเพณีมีแต่ลดไม่มีเพิ่ม
ต่างคนต่างอยู่ไม่เหมือนเดิม
สิ่งที่เติมลงไปคือความเห็นแก่ตัว
ต่างคนต่างดิ้นรน
เดินไปบนหนทางที่เต็มไปด้วยความกลัว
หัวใจที่อ่อนไหว เต้นระรัว
อาจเดินผิดเดินพลั้ง หน้ามืดตามัว ได้เป็นบางคราว
เหนื่อยเหลือเกิน แล้ววันนี้
อยากจะหลบแสงสี หลบหลายเรื่องราว
หลบไปนอนพักเอนกายใต้ฟ้าพราว
หลบไปให้ดวงดาวใต้ฟ้ามาปลอบโยน ..
13 มีนาคม 2547 22:00 น.
กระดาษกาว
โอ๊ะ ..โอ๊ะ ..โอ๊ะ .. มาแล้วผลการสอบ
ตรวจดูอย่างรอบคอบหนแล้วหนเล่า
จะมีรายชื่อมั้ยนะ ..ชื่อของเรา
หา ..หา ..หา อย่างกับคนเมา ..เดินไปก็เดินมา
ได้ยินเสียงเพื่อนตะโกนมาไกลๆ
นี่ไง!! นี่ไง!! ..ชื่อเธอน่ะ ยัยบ้า
ติดด้วยล่ะ .ยัยลตา
รีบวิ่งมาดูเร็ว มาพร้อมกับยิ้มร่าของเพื่อนตัวดี..
โอ๊ะ ..โอ้ ..ชื่อเราจิงๆด้วย
เป็นเพราะโชคช่วยรึเพราะสมองของคนๆนี้
แหม ..ดูสิ บอกใครก็ไม่มีใครเชื่อว่าเราน่ะสอบได้เสียที
แต่คราวนี้ ..ติดจิงๆนะเนี่ย ..เฮ้ย ..โล่งใจ
สอบติด - - ซะที
จะได้ว่างแล้วทีนี้ เย้ๆๆๆ จะได้ไปไหนต่อไหน
จะตะโกนก็ไม่ได้ ..เลยต้องแอบดีใจ
แต่ก็เสียดาย ..ที่ต้องจากเพื่อนเก่าไป .. อยู่โรงเรียนใหม่แล้วนะเออ
หน้าส่วนตัว
986
