6 กุมภาพันธ์ 2547 22:59 น.
กระดาษกาว
อยู่กันไปแบบวันๆ
เฉยเมยแบบนั้นทำไมฉันจะไม่รู้
ทำไมไม่ลองมาพูดกับฉันดู
แค่บอกให้รู้ว่าเธอกำลังมีใคร
เค้าคนใหม่คงดีมากเลยใช่มั้ย
เธอถึงเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้
คำพูดหวานๆสักคำก็ไม่มี
ขนาดมิตรภาพดีๆยังไม่มีให้กัน
พอเหงาไม่มีใครก็มาหา
รู้มั้ย ...ฉันไม่ได้ใจดีถึงขนาดนั้น
ไม่ใช่พนักงานดับความเหงาไปวันๆ
ต่อให้มีค่าจ้างเป็นพันๆก็ไม่ต้องการ
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:34 น.
กระดาษกาว
ก่อนหน้านี้
ใครที่ไม่ใยดีความรักที่เธอให้
ใครที่ไม่เคยเห็นแม้แต่ความห่วงใย
ใครที่ไม่เคยรู้ว่าเธอมีตัวตน
พอวันที่เธอเดินจากไป
ใจทั้งใจมันก็เริ่มหมองหม่น
เริ่มรับรู้แล้วว่าเธอมีตัวตน
เริ่มจะมองเห็นคุณค่าของคนที่เพิ่งจากกัน
ใจที่เคยดื้อก็เริ่มเสียใจ
ทำไมนะทำไมไม่บอกเธอไปวันนั้น
แล้ววันนี้ก็ต้องมานั่งเศร้านั่งรำพัน
ไม่มีใครจะเปลี่ยนแปลงมันได้เลย
ก็ใจมันดันมารักเอาซะตอนนี้
ยังไงเธอคนดีก็คงมีให้แต่ความเมินเฉย
ฉันก็ไม่ได้ทวงไม่ได้ถามเหมือนเคย
ไม่ได้ละเลย แต่ก็ไม่รู้จะทำไง
ไม่ได้รักก็คือไม่ได้รัก
ซึ้งแล้วคำว่า อกหัก ที่เธอให้
ไม่ได้โทษเธอนะ ฉันเข้าใจ
ไม่เป็นไร คนที่ผิดคือฉันเอง ..
1 กุมภาพันธ์ 2547 19:05 น.
กระดาษกาว
ค อ ย ส า ย ล ม ค อ ย ส า ย ฝ น
ค อ ย ด า ว ห ล่ น บ น ฝ า ก ฟ้ า
ค อ ย ใ จ ใ ห้ ก ลั บ ม า
เ พ ร า ะ ต ล อ ด เ ว ล า .. ส่ ง ใ ห้ เ ธ อ
1 กุมภาพันธ์ 2547 18:37 น.
กระดาษกาว
อยากขอบคุณกำลังใจที่เธอให้
อยากขอบคุณความห่วงใยและห่วงหา
อยากขอบคุณความคิดถึงทุกเวลา
อยากขอบคุณความรักที่มีค่าของเธอ
อยากขอโทษทุกสิ่งที่ทำไป
แค่เศษเสี้ยวของหัวใจที่พลั้งเผลอ
มีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ
แค่เพียงเธอคนเดียวที่ห่วงใย
อยากให้รู้ว่าวันนี้สำนึกผิด
เก็บมาคิดก็ยิ่งกลุ้มวุ่นวายใจ
ก็แค่อยากให้คนดีรู้เอาไว้
แม้วันเวลาจะผ่านไป ยังไงก็ยังไม่ลืมเธอ ...
1 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น.
กระดาษกาว
ปากก็บอกว่าเราน่ะสำคัญ
แต่จิงๆแล้วไม่เป็นอย่างนั้นฉันรู้ดี
อยู่กับฉันเธอเมินเฉย อยู่กับเขาเธอยิ้มแก้มปรี่
จะเอาไงล่ะทีนี้ช่วยบอกให้เข้าใจ
ปากก็บอกว่าคิดถึง
แต่อยากรู้ว่าเธอซึ้งกับคำนั้นจิงๆไหม
อยากให้รู้ว่าคนอย่างฉันก็มีหัวใจ
ไม่ใช่คนโง่ที่ใครๆจะหลอกได้ง่ายดาย
หน้าส่วนตัว
729
